Książka dr. Roberta Żurka o przejmowaniu po 1945 r. przez Kościół w Polsce terenów Ziem Zachodnich i Północnych oraz tworzeniu tam własnych struktur jest wydarzeniem nie dlatego, że odsłania szerzej nieznane fakty. Jej wartość polega na tym, że stara się uwzględnić polską i niemiecką perspektywę tych wydarzeń w całej złożoności sytuacji, jaka miała wtedy miejsce. Opisuje nie tylko fakty, ale i emocje, jakie wywoływała po obu stronach.

Imponująca jest baza źródłowa pracy. Autor, korzystając z ogromnej literatury, a przede wszystkim źródeł archiwalnych z 20 archiwów w Polsce i Niemczech, stara się rzetelnie opisać sytuację, w której idealnych rozwiązań nie było.