Aż dziwi bierze, że dopiero teraz trafiają do rąk polskich czytelników wspomnienia Adriana Cartona de Wiarta, jednego z najczęściej odznaczanych najwyższymi orderami wojennymi generała armii brytyjskiej, a jednocześnie przyjaciela Polski. Brał udział w wojnach burskich, w walkach w Somalii, w I i II wojnie światowej. W czasie walk został postrzelony w twarz, biodra, kolano i ucho. Stracił lewe oko i lewą dłoń. Był jeńcem wojennym, przeżył kilka katastrof samolotowych. Niby bohater z komiksu z najgorszych opresji uszedł z życiem.

Gdzie leży ta Polska?

Propozycja brytyjskiego Ministerstwa Obrony, by pojechał do Polski w charakterze zastępcy szefa misji wojskowej, kompletnie go zaskoczyła. Tym bardziej, że najlepiej czuł się na polu walki, a poza tym nawet nie bardzo wiedział, gdzie leży Polska. „Wiedziałem tylko, że to gdzieś blisko Rosji i że Polacy walczą z bolszewikami. Nie znajdowałem jednak żadnego logicznego powodu, dlaczego akurat mnie wybrano do tej kuszącej ekspedycji” – wyznaje szczerze we wspomnieniach. „W Paryżu usłyszałem, że Polska została przypisana do francuskiej strefy wpływów. Francuzi nie pozwalali nam o tym zapomnieć ani na chwilę”.