Urodził się w 1876 r. w niewielkim miasteczku Tour d’Auvergne w rodzinie miejscowego notariusza. Właściwie nigdy nie był zdrowy. Począwszy od szkoły podstawowej, wyszarpywał trapiącym go chorobom kolejne lata edukacji. W 1895 r. uzyskał maturę w Kolegium Świętego Stanisława i zdał egzaminy wstępne do École Normale Supérieure, jednak ostre zapalenie płuc, a potem przedłużające się kuracje w szpitalach i sanatoriach uniemożliwiły mu podjęcie studiów. Ostatecznie po dwóch latach powrócił na uczelnię, rozpoczynając studia prawnicze. W 1906 r. uzyskał magisterium, a w 1913 r. skończył edukację błyskotliwą obroną doktoratu poświęconego sytuacji socjalnej i prawnej angielskich dokerów.

Trudna droga do sławy

Kiedy wybucha I wojna światowa, z powodu złego stanu zdrowia zostaje skierowany do służby cywilnej. Zdobywa elementarne wykształcenie medyczne, pracuje jako pielęgniarz, a w latach największego nasilenia działań wojennych – jako asystent przy operacjach chirurgicznych. Po wojnie działa w międzynarodowej komisji do spraw zaopatrzenia w żywność, zajmuje się sytuacją prawną sierot wojennych. Żadna z tych aktywności nie przynosi mu jednak poczucia egzystencjalnego spełnienia. Także jego decyzja o objęciu funkcji wykładowcy w Studium Nauczycielskim w Savenay wydaje się raczej wyrazem desperackiego poszukiwania stabilizacji niż realizacją marzeń.