Kryzys zanim zabierze to, co najważniejsze dla życia: jedzenie, prąd czy mieszkanie, pozbawia rozrywki i zagranicznych wojaży wakacyjnych. Pozostanie w domu wcale nie musi oznaczać bólu szarości nie do zniesienia.

Idea
– Barokowa sztuka sakralna na Śląsku to bez wątpienia kulturowy fenomen na skalę europejską – przekonuje Grzegorz Zajączkowski, autor i koordynator projektu Szlak Sakralnej Sztuki Barokowej im. Michaela Willmanna. – W tym czasie bowiem pracowali na terenie Śląska najwybitniejsi artyści z całej Europy na czele z najsłynniejszym śląskim malarzem Michaelem Willmannem. Powstałe wówczas liczne wspaniałe dzieła architektury, rzeźby i malarstwa są dzisiaj ważnym bogactwem kulturowym tego regionu i często decydują o współczesnym obliczu wielu śląskich miast i wsi. Ten ogromny potencjał kulturowy Śląska jednak wciąż pozostaje nie w pełni wykorzystany dla aktywizacji i promocji regionu – zauważa Zajączkowski i dodaje: – Chcemy to zmienić. Założeniem projektu jest, by wybitne dzieła mistrzów baroku stały się znaną atrakcją turystyczną. Pomogą także w aktywizacji lokalnych społeczności, które bardzo często nie mają pojęcia o skarbach przechowywanych w ich kościołach. Poniżej: "Orfeusz grający na harfie" - obraz Michaela Willmanna z około 1670 roku.

Orfeusz grający na harfie. Obraz Michaela Willmanna z około 1670 roku.

Realizacja
– Pierwszą część szlaku wyznaczają wybrane dwadzieścia cztery różnego rodzaju mistrzowskie dzieła i cykle – wyjaśnia autor szlaku. – Obrazy te znajdują się w szesnastu miastach i wsiach położonych na terenie pomiędzy Chełmskiem Śląskim i Lubawką na zachodzie a Ząbkowicami Śląskimi i Kamieńcem Ząbkowickim na wschodzie – mówi i wylicza: – Szlak biegnie nie tylko przez często odwiedzane przez turystów miejscowości, jak Krzeszów, Strzegom czy Świdnica, lecz także obejmuje mało znane, a nawet zapomniane miejsca, jak Krzeszówek, Zastruże, Lusina, Wierzbna, Uciechów, Bobolice czy Byczeń.

Tym samym okazuje się, że nawet niewielkie wioski mogą stać się obiektem godnym odwiedzin przez wytrawnego turystę pasjonata albo ciekawskiego gimnazjalistę, który rowerem podjedzie do barokowej perełki leżącej nieopodal jego wioski... Kryzys gospodarczy zawsze wyzwala w ludziach mnóstwo zaradności. W poszukiwaniu normalności warto docenić to, co się ma na wyciągniecie ręki. W ten sposób choćby wakacyjne weekendy staną się przygodą wspominaną przez długie lata.

Mistrz Willmann
Michael Leopold Willmann ur. 26.09.1630 r. w Królewcu, zm. 26 sierpnia 1706 w Lubiążu. Malarz śląski, zwany śląskim Rafaelem albo Rembrandtem. Decydująca dla jego artystycznego rozwoju była podróż w roku 1650 do Amsterdamu, gdzie z braku pieniędzy kształcił się sam: oglądał kolekcje malarstwa, odwiedzał pracownie artystów i rysował na podstawie zakupionego zbioru włoskich grafik. Poznał wtedy malarstwo m.in. Rembrandta, Rubensa oraz obrazy van Dycka.

W swoich najlepszych obrazach korzystał z rubensowskiego języka form, do którego należą dynamiczna kompozycja, monumentalizm, dosłowność przedstawiania szczegółów, bogactwo form ciała ludzkiego. Po epizodach pracy w Berlinie, Pradze i we Wrocławiu w 1660 osiadł na stałe w Lubiążu. Tu założył rodzinę, przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm i otworzył pracownię malarską. Pracował dla cystersów i był głównym malarzem śląskiej kontrreformacji. Największy zbiór obrazów malarza znajduje się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.