Afro przy Kurii

Krzysztof Błażyca

publikacja 28.01.2010 12:17

Unikatowe zdjęcia pierwszych karawan misyjnych, zachwycające kolorystyką ornaty i ręcznie malowane batiki, hebanowe rzeźby, maski, instrumenty i przedmioty codziennego użytku, a wszystko rodem z Afryki...

Afro przy Kurii Foto: Roman Koszowski

Wspomniane eksponaty można oglądać od 27 stycznia do 9 marca w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach, w ramach wystawy „Ojcowie Biali Misjonarze Afryki”. Eksponaty pochodzą ze zbiorów zgromadzenia.

– Afryka jest wciąż mało znana w Polsce – mówi o. Jacek Wróblewski, przełożony zgromadzenia w Polsce. – Nieustannie powielane są informacje, że głód, nędza, walki plemienne, podczas gdy w Afryce jest też życie, a ona sama ma nam też coś do zaoferowania, np. kulturę. Ważne, by patrzeć na Afrykę i od tej strony.

Ojcowie Biali powstali w 1868 roku z inicjatywy francuskiego arcybiskupa Algieru, późniejszego kardynała Karola Lavigerie. Dziś zgromadzenie liczy ok. 2000 misjonarzy – ojców i braci pracujących w 22 krajach Afryki. Polaków jest 13. Jednym z nich jest pochodzący z diecezji katowickiej o. Franciszek Szczurek. W tym roku Misjonarze Afryki obchodzą 25-lecie pracy formacyjnej w Polsce. Dom zgromadzenia znajduje się w Natalinie koło Lublina.

Zmiana barw klubowych

O miłości do Czarnego Lądu, codziennym życiu i zamianie sutanny na inny strój ojcem Franciszkiem Szczurkiem, Misjonarzem Afryki, rozmawia Krzysztof Błażyca.

Pracę w Zambii rozpoczynał Ojciec jako misjonarz fideidonista. Kiedy nastąpiła „zmiana munduru"?
- Sutannę na ghandurę (nasz „habit” - strój arabski z Afryki północnej na który nakładamy różaniec) zmieniłem w roku 1994, po dziesięciu latach pracy misyjnej w Zambii. Stanąłem wtedy przed dylematem powrotu do rodzinnej diecezji katowickiej, lub pozostania na misjach. Założeniem misjonarzy diecezjalnych jest czasowa pomoc Kościołowi misyjnemu, ja zastanawiałem się nad sposobem dalszej realizacji mojego misyjnego powołania.



Jeden z wielu batików afrykańskich prezentowanych na wystawie.

W Zambii od początku współpracowałem z Misjonarzami Afryki, którzy zakładali tu Kościół. Fascynował mnie ich charyzmat wyrażający się w całkowitym oddaniu Afryce (składamy przysięgę misyjną pracy w Afryce i dla Afryki) oraz życie we wspólnotach międzynarodowych i międzykontynentalnych. Po podjęciu decyzji o „zmianie barw klubowych” otrzymałem pozwolenie abpa Damiana Zimonia na inkardynację do zgromadzenia i odbyłem nowicjat w Kasamie, w Północnej Prowincji Zambii. Nie przypuszczałem wówczas, że kiedyś będę proboszczem parafii, na terenie której zbudowano nowicjat. Tak jest obecnie, bo od lipca 2009 pracuję w parafii Św. Anny w Kasamie. Niedługo minie 16 lat od rozpoczęcia przygody z Ojcami Białymi. Nie żałuje Ojciec swej decyzji? Zamiast wrócić na Śląsk pozostało „dożywocie” w Afryce…
- A czego miałbym żałować? Tego, że mogę realizować swoje marzenia i pragnienia pracy w Afryce? Cieszę się tym, ze Bóg wie, jak kierować naszym życiem. O tym „dożywociu” należałoby porozmawiać z moimi starszymi współbraćmi, którzy ze względu na wiek lub chorobę powinni wrócić do Europy czy Ameryki, ale bronią się przed tym za wszelką cenę. To, co jedni nazwaliby dożywociem, inni nazywają ŻYCIEM. Praca w i dla Afryki to nasze powołanie, nasz wybór, nasz charyzmat. Owszem, nie wszystko jest piękne, gładkie i przyjemne. Problemów duszpasterskich mam nie mniej niż moi koledzy w bliskiej mi diecezji katowickiej, pracuję bowiem na terenie misyjnym, ale należy pamiętać, że misje to nie ucieczka od rzeczywistości, a raczej gotowość podejmowania wyzwań niecodziennych.

Kard. Lavigerie przykazał swoim misjonarzom: „Pokochajcie Afrykę”. Bez tej miłości trudno byłoby czerpać siłę do zaangażowania na całe życie…
- To zdanie naszego założyciela stało się pewnego rodzaju zawołaniem, wyrazem tego, co jest w sercu. Pokochać Afrykę, to pokochać jej mieszkańców z całym bogactwem ich serca, jak i z problemami, które przeżywają. Faktem jest, że oblicze Afryki zmienia się dosyć szybko za sprawą komputeryzacji i szybkiego przekazu informacji. Nie zmienia to jednak faktu, że większość afrykańskich państw należy do najbiedniejszych w świecie.

W sferze duszpasterskiej Afryka jest nadal kontynentem misyjnym. Mimo wielkiej radości z rozwoju chrześcijaństwa, stajemy dzisiaj wobec dosyć agresywnego „zalewu” Afryki nowymi ruchami religijnymi, które bardzo mocno burza porządek życia i dają fałszywe nadzieje. To są problemy, z którymi borykają się nasi bracia i siostry, a jednocześnie to nasze problemy. Pokochać ludzi, to nieść z nimi krzyż codzienności.



Najmłodsi mieszkańcy Afryki w obiektywie Ojców Białych.

W katowickim Muzeum Archidiecezjalnym oglądać możemy wystawę poświęconą Ojcom Białym. Co by Ojciec przekazał jej gościom?
- Chciałbym, by każdy, kto tę wystawę pozna zrozumiał, że jest ona wyrazem komunikacji pomiędzy Afryką a Polską; między dwoma Kościołami lokalnymi. Niech ona nas uczy, że Kościoła chrystusowego nie tworzymy sami. Są jeszcze inni, nieraz żyjący z dala on nas, którzy swoją kulturą, sposobem życia, podejmowaniem decyzji w trudnych sytuacjach wspólnie z nami tworzą Ciało Chrystusa – żywą wspólnotę wiary. Niech ta wystawa będzie mostem pomiędzy Afryką i Polską. Jesteśmy inni, to fakt, ale w Chrystusie jesteśmy jedną rodziną w myśl słów św. Pawła: „Tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich jest Chrystus” (Kol 3, 11).

OJCOWIE BIALI MISJONARZE AFRYKI - wystawa zorganizowana w 25. rocznicę założenia domu formacyjnego Ojców Białych w Polsce. Wystawę można zobaczyć w MUZEUM ARCHIDIECEZJALNYM W KATOWICACH. Muzeum czynne: niedziele godz. 14.00 - 17.00; wtorki, czwartki godz. 14.00 - 18.00. Dla zwiedzających wejście od ulicy Wita Stwosza 16. Dla szkół, wycieczek możliwe inne terminy, po uprzednim telefonicznym ustaleniu. Tel: 032 608 15 00; 0519 546 023. Wystawa potrwa do 9 marca. Patronat: Gość Niedzielny, portal Wiara.pl i Radio eM.

Artykuły z poszczególnych działów serwisu KULTURA:

  • Film
  • Literatura
  • Muzyka
  • Malarstwo
  • Architektura
  • Zjawiska
  • Sylwetki
  • Teka Jujki