Międzynarodowa Katolicka Organizacja Filmu i Audiowizji (OCIC) stanowiła federację katolickich urzędów i ośrodków filmowych, uznanych oficjalnie przez hierarchię kościelną poszczególnych krajów. Organizacja powstała w 1928 roku, a zgodnie ze statutem z 1947 roku celem organizacji było utworzenie międzynarodowej centrali organizującej badania, informacje i działalności filmowej katolików na świecie. OCIC organizowało międzynarodowe kongresy filmowe, rozwijało współpracę ze środowiskami filmowymi. Nie zajmowało się działalnością cenzuralną.

Mimo, że organizacja zależała od władz kościelnych, posiadała znaczną swobodę działania, prowadząc otwartą politykę programową. Zgodnie ze statutem nagradzała filmy o wysokich walorach artystycznych, nie zawierające treści sprzecznych z etyką i dogmatyką Kościoła, które „przez swą interpretację i poziom przyczaniają się do postępu duchowego i rozwoju wartości humanistycznych”. Podobnie jak w zarządzie organizacji, również w jury zasiadali księża i ludzie świeccy kompetentni w sprawach filmu.

Do czasów Soboru Watykańskiego II jury nie brało pod uwagę filmów z krajów socjalistycznych, chociaż zdarzały się odstępstwa od tej reguły. I tak np. w 1961 roku na festiwalu w San Sebastian jury przyznało specjalne wyróżnienie filmowi „Odwiedziny prezydenta” w reżyserii Jana Batorego, do którego scenariusz napisał Jerzy Zawieyski.

Od roku 1947 do 1972 nagrody Międzynarodowego Katolickiego Biura Filmowego przyznawane na najważniejszych festiwalach nosiły nazwę „Nagród OCIC". W roku 1955 po raz pierwszy ufundowano Grand Prix OCIC za najlepszy film roku, wybierany spośród tych, które OCIC nagrodziło już na festiwalach lub zgłoszonych do nagrody przez katolickie urzędy filmowe. Kilkakrotnie przyznanie nagród przez jury OCIC wzbudziło wątpliwości władz kościelnych.

Pierwszą nagrodę OCIC przyznała na festiwalu w Brukseli w 1947 roku. Z roku na rok powiększała się ilość festiwali na których OCIC przyznawała swoją nagrodę. Nagrody przyznawano m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, San Sebastian, Buenos Aires, Mar del Plata. W roku 1973 OCIC nawiązała współpracę z protestanckim stowarzyszeniem „Interfilm”. W efekcie tej współpracy na wielu festiwalach powołano Jury Ekumeniczne, które od tej pory przyznaje nagrody zwane „Nagrodami Ekumenicznymi. Po raz pierwszy wspólną nagrodę Jury Ekumenicznego OCIC - Interfim przyznano w Cannes w 1974.

SIGNIS Katolickie Stowarzyszenie Komunikacji Społecznej

W roku 2001 Międzynarodowa Katolicka Organizacja Filmu i Audiowizji OCIC połączyło się ze stowarzyszeniem UNDA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Katolickiego Radia i Telewizji) tworząc organizację SIGNIS(Katolickie Stowarzyszenie Komunikacji Społecznej). SIGNIS International jest jedyną uznaną przez Stolicę Apostolską organizacją skupiającą katolickie media audiowizualne. Prezesem stowarzyszenia SIGNIS jest Peter Malone - jezuita z Australii. SIGNIS jako światowe katolickie stowarzyszenie gromadzi grupy i osoby zaangażowane w komunikację i media, które zainspirowane nauczaniem Jezusa Chrystusa stawiają sobie za cel promocję życia ludzkiego, społecznego i kulturowego każdego człowieka i każdej wspólnoty.

W roku 2002 powstało Katolickie Stowarzyszenie Komunikacji Społecznej SIGNIS Polska, jako oddział SIGNIS International. Celem stowarzyszenia jest m.in. wpieranie w mediach audiowizualnych postaw osobistych i społecznych, jakie wynikają z nauczania Jezusa Chrystusa. Program działania SIGNIS Polska na rok 2003 przewiduje m.in. utworzenie biura, które mieścić się będzie w Warszawie oraz uzyskanie pomocy SIGNIS International w zakupach sprzętu i programów komputerowych.

Celem stowarzyszenia SIGNIS jest

* promowanie chrześcijańskiej świadomość ważności komunikacji ludzkiej we wszystkich kulturach

* zachęcanie do dzialalności motywującej i wzmacniającej uczestnictwo wszystkch w ulepszaniu świata komunikacji, na bazie wartości chrzescijańskich

* promowaanie dialogu ekumenicznego i współpracę między religjami w działalności komunikacyjnej,

* promowanie polityki komunikacyjnej, która respektuje wartości chrześcijańskie, sprawiedliwość i prawa człowieka

* rozwijanie dialogu z profesjonalistami w dziedzinie komunikacji w kwestiach porządku moralnego, duchowego i zawodowego

* przyczynianie się do promowania opinii publicznej opartej na właściwej etyce i wartościach duchowych

* niesienie wsparcia w dziedzinie edukacji medialnej na wszystkich poziomach,

* udział w światowych debatach w dziedzinie komunikacji

* ułatwianie wzajemnego wsparcia członkom, przez dialog i wymianę zawodową

* oraz reprezentowanie mediów katolickie w różnych organizacjach i instytucjach rządowych i pozarządowych

Prezesem stowarzyszenia SIGNIS jest Peter Malone - jezuita z Australii.

Nagrody katolickie przyznawane na festiwalach, gdzie obecne jest Jury SIGNIS, noszą nazwę „Nagród SIGNIS”.

Nagrody SIGNIS lub Nagrody Ekumeniczne przyznawane są m.in. na festiwalach w Berlinie, Mar del Plata, Oberhausen, Cannes, Karlovych Varach, Montrealu, Locarno, Wenecji, San Sebastian.
Niektóre filmy wyróżnione nagrodą OC IC


Tytuły filmów, które nie znajdowały się na polskich ekranach podane zostały w wersji oryginalnej.


Rok 1947
Vivere in pace - reż. Luigi Zampa, Włochy (Bruksela)

Rok 1948
The fugitive - re. John Ford, USA (Wenecja)

Rok 1949
Cielo sulla palude - reż. A. Geniny, (Wenecja)

Rok 1950
Dieu a besoin des hommes - reż. Jean Delannoy, Francja (Wenecja)

Rok 1951
Dziennik wiejskiego proboszcza - reż. Robert Bressson, Francja (Wenecja)

Rok 1952
Nadziei za dwa grosze - reż. Renato Castellani, Włochy (Cannes)
Spokojny człowiek - reż. John Ford, USA (Wenecja)

Rok 1953
Bezkresne horyzonty - reż. Jean Dreville, Francja (Cannes)
La Guerra de Dios - reż. R. Gila (Wenecja)

Rok 1954
Na nabrzeżu - reż. Elia Kazan, USA(Wenecja)

Rok 1955
Marty - reż. Delbert Mann, USA (Cannes)
Młodzi przyjaciele - reż. Franco Rossi, Włochy ( Wenecja)

Rok 1956
Dach - reż. Vittorio De Sica, Włochy (Cannes)
Nieznany żołnierz - reż. Edvin Laine, Finlandia (Berlin)
Gdzie jest profesor Hamilton? - reż. Luis Garcia Berlanga, Hiszpania/Włochy (Berlin)

Rok 1957
Dwunastu gniewnych ludzi - reż. Sidney Lumet , USA (Berlin)
Kapelusz pełen deszczu - reż. Fred Zinnemann, USA (Wenecja)

Rok 1958
Stary człowiek i morze - reż. John Sturges, USA (Bruksela)
Czterysta batów - reż. Francois Truffaut, Francja (Cannes)

Rok 1959
Paradies und Feurofen - reż. H. Viktor (Berlin)
Generał della Rovere - reż. Roberto Rossellini, Włochy/Francja (Wenecja)


The angry silence - reż. Guy Green (Berlin)
Robo no Ishi - reż. Seiji Hisamatsu, Japonia (San Sebastian)
Podróż balonem - reż. Albert Lamorisse (Francja)

Rok 1961
Hoodlum Priest - reż. Irvin Kershner, USA (Cannes)
Question 7 - reż. S. Rosenberg (Berlin)
Posada - reż.Ermanno Olmi, Włochy (Wenecja)

Rok 1962
Proces Joanny D'Arc - reż. Robert Bresson, Francja (Cannes)
Cudotwórczyni - reż. Arthur Penn, USA (San Sebastian)
Jak w zwierciadle - reż. Ingmar Bergman, Szwecja (Berlin)
Czas rozprawy - reż. Peter Glenville, Wlk. Brytania (Wenecja)

Rok 1963
Narzeczeni - reż. Ermanno Olmi, Włochy (Cannes)
Lilies of the field - reż. Ralph Nelson, USA (Berlin)
Hud, syn farmera - reż. Martin Ritt , USA (Wenecja)
Noche de Verano - reż. Jorge Grau, Hiszpania ( Mar del Plata)

Rok 1964
ex aequo
Susza - reż. Pereira Nelson Dos Santos, Brazylia(Cannes)
oraz Parasolki z Cherbourga - reż. Jacques Demy, Francja(Cannes)
Towarzysze - reż. Mario Monicelli, Włochy (Buenos Aires)
Ewangelia według Mateusza - reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy(Wenecja)

Rok 1968

Teoremat - reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy(Wenecja)

Rok 1991
Le Petit Criminel(Mały kryminalista) - reż. Jacques Doillon, Francja
oraz
Lola - reż. Maria Navaro, Meksyk(Berlin)

Rok 1992
Un Lugar En EL Mundo - reż. Adolfo Aristarain, Hiszpania(San Sebastian)

Rok 1993
Trzy kolory - Niebieski - reż. Krzysztof Kieślowski, Polska/Francja(Wenecja)

Doroczne Grand Prix OCIC

1955 - Na nabrzeżu, reż. Elia Kazan, USA

1956 - The prisoner. reż. Peter Glenville, Wlk. Brytania

1957 - Ucieczka skazańca, Robert Bresson, Francja

1958 - Stary człowiek i morze, reż. John Sturges, USA

1959 - Pamiętnik Anny Frank, reż. George Stevens, USA

1960 - Dialogi karmelitanek, reż. Ph. Agostini i J. Bruckberger, Francja

1961 - Question 7, reż. S. Rosenberg

1962 - Wyrok w Norymberdze, reż. Stanley Kramer, USA

1963 - ex aequo, Nattvardsgasterna, reż. Ingmar Bergman (Szwecja) i Zabić drozda, reż. Robert Mulligan, USA

1964 - Ewangelia według Mateusza - reż. Pier Paolo Pasolini(Włochy)

1970 - Nocny kowboj - reż. John Schlesinger, USA


Nagrody SIGNIS

2003 - Volveras - reż. Antonio Chavarrias, Hiszpania/Meksyk (Mar del Plata)
Heremakono - reż. Abderrahmane Sissako, Mauritania (Buenos Aires)