Kolorowo-materiałowy zawrót głowy, tuż pod Tatrami, w samiuśkim Poroninie. W niewielkiej pracowni, w drewnianym domu, w każdym kątku po portkach, spódnicy lub bluzce. A na wieszakach tuż pod powałą – stosy. Pani Stanisława Łukaszczyk, właścicielka pracowni krawieckiej i sklepu, krawcowa i kreatorka góralskiej mody w jednym, uwija się cały dzień. Czasem nawet i noce zarywa. Bo stroje góralskie są albo ładne, albo piękne. Wiedzą to i stary baca z Gubałówki, i młoda dziewczyna z Zakopanego. Więc szczególnie w Adwencie pracy dużo: każdy na Pasterce chce wyglądać jak człowiek. Jak góral znaczy.

Kobiecość i męskość podkreślić

Pani Stanisława pokazuje spódnice, cuchy, bluzki, chustki. Jedne uszyte wczoraj, inne skrojone, a jeszcze inne czekające cierpliwie na zszycie. A gorsety, które z pieczołowitością zbiera i przechowuje, to prawie zabytki: po sto lat mają. I wcale nie zniszczone. Bo jak się strój uszanuje, to kiecka się nie zbrudzi. A jak kto fleja...