Chrystus zmartwychwstał! Rozkłada szeroko ramiona w geście, który z jednej strony przypomina o Jego zbawczej śmierci na krzyżu, a z drugiej jest jakby zaproszeniem dla każdego oglądającego obraz, by podszedł i przytulił się do Niego.

Do XVIII wieku Zmartwychwstanie malowano zwykle w historycznej scenerii. Ubrany w śmiertelny całun Jezus triumfalnie wychodził z grobu otoczonego przez śpiących żołnierzy. Konsekwencje tego wydarzenia dla każdego człowieka pozostawały zaledwie w domyśle. W XIX wieku zaczęły jednak powstawać inne obrazy, bardziej odpowiadające nowej pobożności, pokazujące Zbawiciela nie w otoczeniu postaci biblijnych, lecz ze współczesnymi ludźmi, z którymi mógłby się identyfikować widz. Duński malarz Carl Heinrich Bloch połączył w swym dziele tradycję z nowoczesnym podejściem do tematu.

Zmartwychwstały Pan i przytulający się do niego ludzie są ubrani w stroje z czasów biblijnych, a dwaj mężczyźni pokazani na pierwszym planie to zapewne apostołowie. Dzieło nie jest jednak ilustracją żadnej konkretnej sceny z Pisma Świętego, a tło jest zupełnie abstrakcyjne. Można więc uznać, że przytulający się do Jezusa mężczyźni, kobiety i dzieci są reprezentantami wszystkich ludzi pokładających w Nim nadzieję, bez rozróżnienia miejsca i czasów, w których żyli bądź jeszcze żyją. Patrzący na widza Zbawiciel wyraźnie zaprasza następnych. „Nie zawiedziecie się” – zdaje się mówić artysta.

Obraz jest jednym z 23 dzieł ukazujących sceny z życia Chrystusa, namalowanych w latach 1865–1879 na zamówienie królów Danii do ich pałacu Frederiksborg.