To miało być przedsięwzięcie filantropijne. Największe w dziejach świata. Tak przynajmniej reklamował swoją „misję” król Belgów Leopold II, nazywając Wolnym Państwem Konga swoją ogromną afrykańską posiadłość. Wybrał taką nazwę, choć przecież nie czytał Orwella…

Mordowano wszystkich

Rzeczywiście państwo było wolne, ale wyłącznie dla ludzi działających w imieniu króla, którego Kongo było prywatną własnością. Wolność polegała na tym, że mogli oni dopuszczać się w stosunku do tubylczej ludności okrucieństw, które nawet w tamtej epoce budziły grozę. Pisał o tym Joseph Conrad w swoim „Jądrze ciemności”. Sam spędził jakiś czas w Kongu i szybko zorientował się, na czym polega „cywilizacyjna misja” w tym kraju. Na prowadzonej zbrodniczymi środkami totalnej eksploatacji. „Podbój ziemi, polegający przeważnie na tym, że się ją odbiera ludziom o odmiennej cerze lub trochę bardziej płaskich nosach, nie jest rzeczą piękną, jeśli się w niego wejrzy zbyt dokładnie” – mówił Marlow, narrator powieści. Za wzniosłymi hasłami skrywała się ciemność, czyli zło.