Oba warto obejrzeć. Zarówno kameralny kanadyjski obraz Philippe’a Falardeau, jak i najnowszą wystawną produkcję Stevena Spielberga.

Nie dotykaj, bo się poparzysz

„Dzisiaj w szkole pracuje się z dziećmi jak z odpadami radioaktywnymi. Nie dotykaj, bo się poparzysz”. To zdanie znakomicie charakteryzuje temat filmu, który w sposób subtelny, a jednocześnie bezpośredni podejmuje problemy współczesnej szkoły. Miejscem akcji jest podstawówka w Montrealu. W czasie roku szkolnego tragiczne wydarzenie związane z wychowawczynią jednej z klas sprawia, że dyrektorka szuka nowego nauczyciela. Ostatecznie zatrudnia niejakiego Bachira Lazhara, imigranta z Algierii. Ale to nie problem imigracji jest najważniejszy.Lazhar patrzy na to, co dzieje się w szkole oczyma przybysza z zewnątrz. I pewnych rzeczy nie może zrozumieć. Film jest głosem rozsądku w sprawie postępującej dehumanizacji szkoły, która przestaje pełnić swoje podstawowe funkcje. Bo prócz nauczania powinna też przygotowywać do życia w społeczeństwie. Oczywiście robi to na swój sposób, tyle że wypaczony. Przytoczone wcześniej słowa jednego z nauczycieli doskonale oddają atmosferę hipokryzji, w jakiej pracują pedagodzy. Jego syn wrócił z wycieczki szkolnej do domu z oparzeniami słonecznymi na plecach. Dlaczego? Bo wychowawca bał mu się te plecy posmarować kremem przeciwko oparzeniom. Z absurdalnych zasad obowiązujących w kontaktach z dziećmi zdają sobie sprawę wszyscy.