Marcin Jakimowicz: Zaczniemy jak u Hitchcocka? Jesteś gotowy?

Mate.O: Spróbujemy…

„Ziemia trzęsie się, banki upadają, ludzie mdleją na myśl o tym, co ma przyjść”. A co w tym czasie robi autor tych słów, Mateusz Otremba?

Z jednej strony mam pokusę, by zawładnęła mną trwoga, a z drugiej trzeźwy umysł, który wynika z tego, że zawierzyłem Chrystusowi, każe mi myśleć, że nie jestem na własnym utrzymaniu, że moje życie nie zależy ode mnie samego, od tego, co jestem w stanie stworzyć i wytworzyć. Zależy od Tego, „który wszystko może”. Coraz bardziej zdaję sobie sprawę z faktu, że świat się kończy. By to stwierdzić, nie muszę wcale nieustannie oglądać telewizji… „Nie dał nam Bóg ducha tchórzostwa, ale mocy, miłości i trzeźwego myślenia” (2 Tm 1,7).

Apokalipsa zapowiada ogrom nieszczęść, wielkie kataklizmy. Bóg podpowiada: „Gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy”. Przecież to z punktu widzenia tego świata najbardziej absurdalna podpowiedź z możliwych!

„Podnieście swoje głowy, bo oto nadchodzi dzień waszego odkupienia”. Podnieść głowę może człowiek, który wie, że nie należy do samego siebie i w związku z tym nie jest podszyty strachem o siebie samego. Ten, kto wie, że żyje dzięki Chrystusowi, i z zaufaniem przyjmuje dawkę prawdy o Nim, o sobie i świecie. Ta prawda, która jest w Chrystusie, uwalnia od strachu i pozwala lepiej rozróżniać rzeczywistość.

„Pan jest blisko” – śpiewacie na lewo i prawo. Masz poczucie, że Jego przyjście jest tuż-tuż? Że naprawdę stoi za drzwiami?

Myślę, że jest blisko. Nie wiem, jak blisko. Ale jest bliżej niż dalej… Żyjemy w czasach ostatecznych. Bóg daje znaki, które pokazują jak na dłoni, że świat jest już w innym miejscu niż jakiś czas temu.