Artyści czescy i słowaccy sięgali wówczas chętnie do żyjących tysiąc lat wcześniej postaci dwóch braci, Metodego i Konstantyna (imię zakonne: Cyryl), nazywanych Apostołami Słowian. Ich misyjna działalność związana jest z istniejącym w średniowieczu Państwem Wielkomorawskim, do którego chętnie nawiązywali w XIX wieku Czesi i Słowacy, poszukując korzeni swojej państwowości.

Apostołowie Słowian zwykle byli przedstawiani na obrazach przypominających nieco prawosławne ikony. Byli bowiem bizantyńskimi duchownymi. Tak też namalował ich czeski artysta z Rajhradu, Josef Zelený. Z lewej strony stoi Metody w szatach biskupa, z paliuszem na ramionach. Był on arcybiskupem Sirmium (obecnie Sremska Mitrovica w Serbii), z jurysdykcją nad Morawami i Panonią. Z prawej natomiast widzimy Cyryla ubranego w zakonny habit. Krzyż w jego ręku oznacza działalność misjonarską. Księga natomiast przypomina o tym, że stworzył on (opierając się częściowo na alfabecie greckim) alfabet pisma staro-cerkiewno-słowiańskiego, zwany głagolicą. Rozpoczął także przekład Pisma Świętego na język słowiański. Kilkadziesiąt lat później w Bułgarii uczniowie Konstantyna i Metodego zmodyfikowali głagolicę, nadając nowemu alfabetowi nazwę cyrylicy. Z niej wywodzą się obecne alfabety Rosji, Bułgarii i Serbii.

Metody podnosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa. W lewej zaś trzyma tarczę, która symbolicznie miała bronić chrześcijaństwa. Tarcza pełni jednocześnie funkcję swoistej katechezy. Wymalowano bowiem na niej przedstawienie Sądu Ostatecznego.