Wydała ona okrzyk i powiedziała: »Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona«” – czytamy w Ewangelii św. Łukasza (1,41-42).

Elżbieta (namalowana z lewej strony) patrzy życzliwie na Maryję. Losy jej syna, św. Jana Chrzciciela, będą później ściśle związane z losami Jezusa. Artysta postanowił na tym samym obrazie pokazać te powiązania.

W tle możemy więc oglądać scenę o 30 lat późniejszą. Za postacią Elżbiety, z lewej strony, w rzece Jordan odbywa się chrzest, którego Jan Chrzciciel udziela Jezusowi. Anioły trzymają szaty Chrystusa, a u góry, w złocistym blasku, ukazują się Bóg Ojciec oraz Duch Święty.

Obraz bardzo długo uważano za dzieło Rafaela. Zachował się nawet podpisany przez tego artystę rachunek, opiewający na kwotę 300 eskudów.

Obraz zamówił Giovanni Branconio w imieniu swego ojca Marina Branconio, z przeznaczeniem do rodzinnej kaplicy w kościele San Silvestre w mieście L’Aquila, stolicy regionu Abruzja. Wybór tematu dzieła był zapewne związany z tym, że małżonka Marina, a matka Giovanniego, miała na imię Elżbieta, a sam zamawiający dzieło (Giovanni to po włosku Jan) był imiennikiem Jana Chrzciciela.

Na dole obrazu znajdują się dwa napisy: „Raphael Vrbinas f[ecit]” (Rafael z Urbino wykonał) oraz „Marinvs Branconivs f[fecit] f[eri]” (Marino Branconio to zlecił).

Dwa lata temu uczeni z madryckiego Museo del Prado, gdzie znajduje się obraz, ustalili jednak, że Rafael najprawdopodobniej tylko nadzorował pracę swych uczniów. Autorem postaci był Giulio Romano, a pejzażu – Giovan Francesco Penni.