Juan García de Miranda „Edukacja św. Teresy”, olej na płótnie, 1735 Muzeum Prado, Madryt
Siedząca na krześle z lewej strony matka i dwie córki zajmują się wyszywaniem, a trzecia córka umila im czas czytaniem na głos. Jej słowom przysłuchuje się także chłopiec widoczny między nią a matką. O tym, że mamy do czynienia ze sceną z życia świętej informuje nas tylko aureola wokół głowy czytającej dziewczynki.

Jesteśmy w mieście Ávila w Hiszpanii. Dziewczynka z aureolą to Teresa Sánchez de Cepeda y Ahumada, późniejsza mistyczka, reformatorka zakonu karmelitów i doktor Kościoła.

Święta Teresa w swych pismach pozostawiła nieco informacji o swoim dzieciństwie. Wiemy, że wraz z bratem Rodrigo uwielbiała czytać żywoty świętych. Kiedy miała 7 lat, oboje uciekli z domu, żeby dotrzeć do Ziemi Świętej i zostać męczennikami za wiarę. Z drogi zawrócił ich wujek, kiedy byli już poza miastem.

Chłopiec zasłuchany w słowa siostry to właśnie Rodrigo. Marzenia o dokonaniu czegoś wielkiego popchnęły go potem w inną stronę niż Teresę. Kiedy ona zakładała kolejne klasztory karmelitanek bosych, on został konkwistadorem w Ameryce.

Z prawej strony obrazu w otwartych drzwiach widzimy wieże kościelne i małe patio – wewnętrzny, przydomowy dziedziniec. Dziś w miejscu rodzinnego domu świętej znajduje się kościół i klasztor karmelitów, połączony z muzeum. Patio jest jedyną częścią domu, która zachowała się bez zmian.

Wieża widoczna za patio to fragment kościoła San Juan Bautista, w którym Teresa została ochrzczona. Do dziś zachowała się w tej świątyni chrzcielnica z czasów świętej.

Dzieło było częścią cyklu poświęconego życiu Teresy. Trzy obrazy z tego cyklu trafiły później do Museo Nacional de la Trinidad, skąd przekazano je do Museo del Prado.