Nawet jego ojciec, senator, założyciel słynnego dziennika „La Stampa”, który był obojętny religijnie i krytycznie odnosił się do syna, przyznał: „Przy Pier Giorgiu czuję się jak przy kimś starszym ode mnie. Nikomu nie pozwalałem sobą dyrygować. Jedyną osobą, która miała władzę nade mną, był mój syn”.

Podczas lektury okazuje się, że błogosławiony miał władzę uświadamiania innym, że najważniejszy jest Bóg, a konkretnie – Bóg w człowieku, dlatego pomagał bezdomnym i wykluczonym społecznie. Przyjaciółmi nazywał nie tylko kolegów studentów, ale także służących, kierowców, sprzątaczki.