Film „Zerwany kłos” Witolda Ludwiga nie tylko odważnie podejmuje pomijany we współczesnym kinie temat. Daje nadzieję, że doczekamy się wkrótce innych produkcji, które podejmą tematy związane z wiarą. Powstał – podobnie jak kilka innych zrealizowanych ostatnio filmów o tematyce religijnej i historycznej – bez wsparcia państwowego mecenatu.

W rozmowie z „Gościem Niedzielnym” reżyser przyznał, że zanim zrodził się pomysł filmu, niewiele wiedział i o bł. Karolinie, i o filmowym rzemiośle. Jednak miał już za sobą pewne doświadczenia teatralne. Ludwig dorastał w środowisku Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu, gdzie kwitło ożywione studenckie życie kulturalne. Był jednym z jego animatorów, organizował wraz z zespołem wieczory klasyki polskiej literatury, poezji i dramatu. Z czasem zmieniała się ich koncepcja, coraz częściej spektakle wykorzystywały konwencję sztuk teatralno-filmowych. Aktorzy schodzili ze sceny i wydarzenia przenosiły się w przestrzeń filmową. Na ekranie pojawiały się etiudy filmowe wpisane w akcję przedstawienia. Z okazji 30. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego zespół wystawił „Przesłuchanie”, później „Brata naszego Boga” na podstawie dramatu Wojtyły, a z czasem obecność filmu w tych spektaklach była coraz większa. Wkrótce reżyser wraz z całym zespołem doszedł do wniosku, że nowa ewangelizacja, a na tym przecież najbardziej im zależało, może być skuteczna tylko wtedy, kiedy będzie miała szeroki zasięg. Zdaniem reżysera taką szansę daje film na dużym ekranie.