Rozpoczynający się czas Wielkiego Postu jest dla każdego chrześcijanina wezwaniem do wzmożonej refleksji nad sobą i swoim życiem. Gorąco zachęcam wszystkich, by właśnie w tym okresie sięgnęli po Tryptyk Rzymski Jana Pawła II. Medytacje Ojca Świętego pomogą nam wejrzeć w siebie samych, będą doskonałym wsparciem w odnowieniu relacji z drugim bliźnim, ale nade wszystko pomogą w głębszym zrozumieniu Boga Stwórcy i Odkupiciela oraz przeznaczeniu człowieka.

kard. Stanisław Dziwisz

Wprowadzenie

„W roku 2002 wielki papież Jan Paweł napisał jakoby testament, poemat o tym, co w całym jego życiu było najważniejsze. Trzy części tego poematu, pozornie niezależne od siebie, mówią o tym samym: o Bogu – Stwórcy wszechrzeczy, Niewypowiedzianym, Samoistnym – i o człowieku – ostatnim dziele Jego ręki, o człowieku, który szuka sensu własnego istnienia i co za tym idzie – wypatruje drogi ku Jedynemu, który Jest.

Część pierwsza zaczyna się od spojrzenia na stworzony świat. Urodzony na Podbeskidziu papież – poeta patrzy na bliski jego doświadczeniu wartki nurt potoku, na lasy, na wszystko co przemija, co zstępuje w dół – podobnie jak człowiek. A jednak niepodobnie. Człowiek zdumiewa się tym co widzi, jego zdumienie stanowi próg, który świat w nim przekracza, właśnie w nim. Bowiem człowiek, istota myśląca, chce odnaleźć sens przemijania, odnaleźć ŹRÓDŁO, chce odnaleźć tajemnicę POCZĄTKU. Ów PRÓG jest miejscem spotkania z Przedwiecznym Słowem, ale tajemnica początku jest ukryta. Pozostaje jednak wielkie pytanie o źródło oraz pragnienie dotarcia.

Pozwól mi odczuć świeżość
ożywczą świeżość…

Część druga poematu, zatytułowana „Medytacje nad Księgą Rodzaju”, prowadzi do Kaplicy Sykstyńskiej. Na jej ścianach geniusz malarski Michała Anioła ukazuje za pośrednictwem spiętrzonych kolorów świat ludzi, powołanych z niebytu przez Stwórcę, świat prawdziwy, który sam Stwórca widział „widzeniem różnym od naszego”, bo przed Jego oczami „wszystko było odkryte” (nuda et aperta), nagie i przejrzyste – prawdziwe, dobre i piękne. Przedwieczne Słowo Boga stało się PROGIEM, za którym istniało wszystko, co istnieje i istnieć będzie. „W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” – powtarza Autor za świętym Pawłem.

A przywołując słowa Pisma Świętego przypomina, że „uczynił Bóg człowieka na swój obraz i podobieństwo, mężczyzną i niewiastą stworzył ich – i widział Bóg, że było bardzo dobre”.
Oto WIZJA MICHAŁA ANIOŁA UKAZUJE FIZYCZNE PODOBIEŃSTWO między Starcem wyobrażającym Stworzyciela a młodzieńczym Adamem.

ŚRODKOWA ŚCIANA kaplicy to olbrzymi obraz SĄDU OSTATECZNEGO.
Tak więc Michał Anioł – wielki artysta – przybliża naszym oczom Początek i Kres.

Zanim jednak poemat przywoła pamięć grzechu pierworodnego, zanim przypomni Boga pytającego Adama: „Gdzie jesteś?” i jego odpowiedź: „Ukryłem się, bo jestem nagi”, odpowiedź, która sprowadziła nieodwracalny wyrok na cały ród ludzki: śmierć („z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”), w poemacie ukaże się łagodzący karę obraz „prasakramentu”. Prasakramentem nazwał papież „przedziwne zjednoczenie” mężczyzny i niewiasty, które na zawsze ustaliło akt ojcostwa i macierzyństwa: „Adam poznał swoją żonę, a ona poczęła i porodziła…” Oto „widzialny znak odwiecznej miłości” i przejście przez „próg największej odpowiedzialności”.

Portal Wiara.pl. jest patronem medialnym filmu "Tryptyk rzymski".

Ojciec Święty kontemplując widok Sądu Ostatecznego wyraża zarazem pewność, że jest w człowieku to co niezniszczalne i że ta cząstka niezniszczalnego stanie kiedyś twarzą w twarz z Tym, który Jest.
W kończącym część drugą „Posłowiu” pisze ze spokojną pewnością, że na następnym, po jego własnej śmierci „Con-clave” Sykstyńska polichromia zapewni zebranym „ostateczną przejrzystość i światło” i znowu przemówi słowem Pana: „Tu es Petrus”…

W części ostatniej Tryptyku towarzyszymy pasterzom koczującym z ziemi chaldejskiej na zachód w poszukiwaniu żywności dla swych trzód.

Teraz Jan Paweł zadaje pytania, które wydają się pytaniami jego samego, stawianymi w owych miesiącach czy latach, gdy decydował się opuścić dotychczasowe swoje życie: teatr, sztukę, poniekąd i przyjaciół: Abram syn Teracha „myślał może: Dlaczego mam stąd odchodzić?... Czy tak myślał? Czy odczuwał smutek rozstania? Czy oglądał się wstecz”. Wie, że Abram słyszał Głos: „Wyjdź!” oraz obietnicę „Będziesz ojcem wielu narodów. Potomstwo twoje będzie tak liczne jak piasek na brzegu morskim…”
Jan Paweł – poeta lapidarnie opisuje dzieje Abrama, którego imię, zmienione na Abraham, znaczy „Ten, który uwierzył wbrew nadziei”. Czy u niego pojawia się to posłuszeństwo, KTÓREGO BRAKŁO ADAMOWI? Wszak Abraham nie waha się zadać własnemu synowi śmiertelny cios, cios ofiarny. A Bóg sam powstrzymuje rękę, gdy akt posłuszeństwa dokonał się w sercu.

Najdziwniejsze i niedwuznaczne słowa padają w ostatnim fragmencie poematu. Słowa te kieruje Autor Tryptyku do samego Abrahama; pisze:

„JA NOSZĘ W SOBIE TWE IMIĘ,
TO IMIĘ JEST ZNAKIEM PRZYMIERZA,
KTÓRE ZAWARŁO Z TOBĄ SŁOWO PRZEDWIECZNE
ZANIM STWORZONY BYŁ ŚWIAT.”

Film oparty o pełny tekst TRYPTYKU RZYMSKIEGO, dzieła określonego przez Autora jako „medytacje” i rozpoczynającego się znamiennym cytatem” „DUCH BOŻY UNOSIŁ SIĘ NAD WODAMI…”, próbuje ukazać obrazy, z których medytacje wyrastają: ziemię rodzinną Autora, fragmenty fresków w Kaplicy Sykstyńskiej, a także wyobrażenia wędrówki pasterzy z Ur koczujących w ziemi chaldejskiej.
Najważniejsze jednak jest tu SŁOWO, SŁOWO ostatniego poetyckiego dzieła Sługi Bożego Jana Pawła. Słowo piękne, mądre, skrótowe więc niełatwe, poszukujące właściwych odniesień poprzez stosowanie metafor – w opisach przyrody, w wielkim malarstwie, w lapidarnych obrazach żywej tradycji Starego Testamentu, w całym stylu utworu.

Zachęcam do wsłuchiwania się w to słowo.”

Danuta Michałowska

O filmie

Produkcja filmu "Tryptyk rzymski", opartego na tekście poematu Jana Pawła II, rozpoczęła się już w połowie 2003 roku, a więc wkrótce po prezentacji poematu. Zarówno dla potrzeb realizacji filmu, jak i z potrzeby podjęcia nowych form promowania kultury chrześcijańskiej, Ksiądz Biskup Tadeusz Rakoczy powołał do istnienia Wydawnictwo i Studio Filmowe ANIMA MEDIA z siedzibą w Bielsku-Białej. Celem ANIMA MEDIA jest aktywne włączanie się w nurt dzieła Nowej Ewangelizacji przez działalność wydawniczą, produkcję, rozpowszechnianie i projekcję filmów.

Jak wynika z danych wydawnictwa św. Stanisława, poemat w formie wydawniczej został sprzedany w ilości ok. 500.000 egzemplarzy. Ideą przewodnią powstania filmu była dalsza popularyzacja słów Jana Pawła II i zaproszenie jeszcze większej ilości ludzi do wspólnego rozważania treści zawartych w poemacie. Twórcy postawili sobie za zadanie przedstawienie tak wyjątkowego dzieła w formie filmu po to, aby poprzez dodanie wartości wizualnych – zdjęcia plenerów, plastykę inspirowaną m.in. freskami Michała Anioła z Kaplicy Sykstyńskiej, animację, teatr wizji i ruchu – przybliżyć odbiorcy poetykę „Tryptyku”. Wszystkiemu przyświeca nadzieja, że narracja „Tryptyku” wzbogacona o obraz i dźwięk pozwoli na bogatsze przeżycie treści zawartych w utworze, a głębia myśli Papieża, wielowarstwowa i pełna metafor, nabierze wyrazistej i zrozumiałej dla wszystkich formy.

Realizacji wyrażenia tego co tak trudne do uchwycenia podjęła się grupa entuzjastów, którzy pod kierunkiem Marka Luzara stworzyli film wymykający się jakimkolwiek konwencjom. Znajdziemy w nim zarówno przepiękne plenery górskich krajobrazów tak bliskich Autorowi poematu, jak i spotkamy się z różnorodną animacją artystyczną oraz techniką łączenia animacji i zdjęć z żywego planu poddanych obróbce komputerowej. Swoją wymowę mają zarówno zdjęcia aktorów i modeli, jak i obrazy z Kaplicy Sykstyńskiej będącej punktem wyjścia dla wielu rozważań Jana Pawła II. Nagranie orkiestrowe muzyki i jego dostosowanie do wymogów formatu Dolby Digital Surround EX 5.1 to także narzędzie, które wraz z przejmującą narracją Krzysztofa Kolbergera, ma służyć widzom pomocą w podjęciu i przeżyciu wspólnych medytacji.

Oprócz dystrybucji kinowej oraz emisji telewizyjnej przewidziana jest dystrybucja na różnorodnych nośnikach (VCD, DVD, VHS). Konsekwencją zaś zakupionych praw do ośmiu istniejących obcych wersji językowych poematu jest fakt, i że po premierze krajowej zostaną także przygotowane obcojęzyczne wersje językowe filmu, dzięki czemu ostateczna ilość osób, które zapoznają się z tekstem poematu znacznie się powiększy.

Kalendarium

10.2004
W drugiej połowie października odbyły się zdjęcia plenerowe (w tym lotnicze) z udziałem Pawła Śmietanki.

20.12.2004
Decyzją z dnia 25.11.2004 roku Minister Kultury zaakceptował udział Agencji Produkcji Filmowej w produkcji filmu "Tryptyk rzymski”.

30.03.2005
Podpisano umowy z Libreria Editrice Vaticana oraz Sekretariatem Stanu w sprawie wykupienia licencji do polskiej i wszystkich zagranicznych wersji poematu "Tryptyku rzymskiego", w wyniku czego możliwa będzie dystrybucja filmu na wszystkich obszarach językowych świata.

07-09.04.2005
Trzy dni zdjęciowe w Watykanie w okresie przed i w trakcie pogrzebu śp. Jana Pawła II.

20.04.2005
W dniu 20.04.2005 roku podpisana została umowa z Agencją Produkcji Filmowej na mocy której produkcja filmu "Tryptyk rzymski" zostanie dofinansowana ze środków Agencji Produkcji Filmowej.

05.05.2005
Podpisana została umowa dotycząca krajowej i światowej dystrybucji filmu przez Monolith FILMS.

08-13.08.2005
Okres prób przed planowaną sesją zdjęciowa z udziałem aktorów – w Krakowie w Teatrze
"Groteska ". Prace nad nowymi układami choreograficznymi prowadził Tomasz Gołębiowski.

22-27.08.2005
Sesja zdjęciowa z udziałem aktorów – w Krakowie w Teatrze "Groteska". Zdjęcia z tej sesji w całości po poddaniu obróbce komputerowej wykorzystane będą w drugiej części filmu.

09.12.2005
Trwają prace compositingowe nad drugą częścią filmu. Tworzone są kolejne animacje 2D. Zostaje podjęta decyzja o wprowadzeniu animacji 3. Trwa praca nad pierwszą wersją ścieżki dźwiękowej.

02.02.2006
"Anima Media" podejmuje pracę nad filmem o roboczym tytule „Dr Edmund Wojtyła – Brat Papieża”.





11.05.2006
W obecności przedstawicieli i ekspertów Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, Producenta i Koproducentów, dystrybutora Monolith FILMS a także prasy odbyła się techniczna kolaudacja 37 minutowego materiału filmowego. W wyniku pozytywnej kolaudacji technicznej za zgodą Dyrektor Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej Agnieszki Odorowicz została podjęta decyzja o wydłużeniu czasu ekranowego filmu do ok. 65 minut, a termin premiery kinowej filmu ustalono na marzec 2007 roku.

16.06.2006
Polski Instytut Sztuki Filmowej pozytywnie zaakceptował nowy budżet i harmonogram produkcji filmu oraz podjął decyzję o zwiększeniu kwoty dofinansowania produkcji filmu ze środków PISF.

11-12.07.2006
Na krakowskich błoniach oraz w studio dokręcono kolejne ujęcia filmowe do drugiej części Tryptyku. Trwają prace nad montażem kolejnych ujęć filmu.

07.08.2006
Podpisany został aneks do umowy z Polskim Instytut Sztuki Filmowej zwiększający kwotę dofinansowania produkcji filmu ze środków PISF.

28.08.2006
W 100 rocznicę urodzin Edmunda Wojtyły – starszego brata Karola odbyła się prapremiera filmu poświęcona jego osobie pt. „Brat Papieża”. Od marca 2007 roku będzie dostępny w sprzedaży m.in. na nośnikach DVD.
Więcej informacji na www.bratpapieza.pl

28-29.12.2006
Dokonano pierwszych nagrań instrumentalnych do filmu.

03-08.01.2007
Dokonano całości nagrań wraz z orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podlaskiej oraz chóru pod dyrekcją kompozytora i dyrygenta Rafała Rozmusa.

20.01.2007
Zakończone zostały prace nad muzyką do filmu. Ostatecznie muzyka będzie brzmiała w formacie 5.1.

04.03.2007
Kraków, kino Kijów. Uroczysta premiera filmu pod patronatem Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza

09.03.2007
Wprowadzenie filmu na ekrany kin.

O twórcach

Marek Luzar
reżyseria, scenariusz, opracowanie plastyczne

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa, którą ukończył w w 1988 r. dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego. W latach 1996-1998 studiował w pracowni filmu animowanego Jerzego Kuci na ASP w Krakowie.

Zajmuje się malarstwem, grafiką, scenografią, fotografią, filmem i animacją. Jest reżyserem filmów animowanych, współrealizatorem programów telewizyjnych, dokumentalistą i reżyserem teatralnym. Brał udział w 32 wystawach zbiorowych m.in. w Krakowie, Warszawie, Bielsku-Białej, Toruniu. Zorganizował 24 wystawy indywidualne m.in. we Francji, USA, Polsce: w Krakowie, Bielsku-Białej, Żywcu, Warszawie, Bytomiu. W 2003 r. miał indywidualną wystawę rysunku i malarstwa "Anioły i nie tylko..." w Muzeum Archidiecezjalnym w Krakowie.

Jest dwukrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki, stypendystą Fundacji Jana Pawła II w Rzymie, dwukrotnym stypendystą Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej, stypendystą Miasta Wolfsburg i Deutsch-Polnische Gesellschaft w Wolfsburgu, Niemcy.

Jako reżyser pracował w Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej w latach 1988-1994. W latach 1994-1995 był dyrektorem artystycznym studia filmowego Betel.

Od 1991 r. dla TVP zrealizował serię 13 odcinków filmów animowanych pod wspólnym tytułem Szkoła Mędrców (reżyseria, opracowanie plastyczne, animacja) według felietonów Marka Skwarnickiego z Tygodnika Powszechnego. Wraz z Markiem Skwarnickim był jednocześnie współscenarzystą serii. W 1998 r. brał udział w realizacji dla TVP serii 13 Bajek z królestwa Lailonii według książki Leszka Kołakowskiego (odcinek pt. „Czerwona łata” -reżyseria, opracowanie plastyczne). Współpracował z redakcją dziecięcą w TVP przy realizacji programu „Gimnastyka buzi i języka”.

Jest autorem filmów dokumentalnych: cykl pt. „Chorwacki tryptyk”, „Peregrynacja obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej”, „Rzymskie Rekolekcje”, „Podbeskidzie w Pielgrzymce Narodowej”.

W 1998 zrealizował widowisko teatralne dla dzieci w Bielsku-Białej w Teatrze Banialuka pt. „Cudaczek Wyśmiewaczek” (adaptacja, inscenizacja, reżyseria, scenografia).

W 1999 współpracował z Grzegorzem Królikiewiczem jako scenograf w spektaklu „Anhelli” Juliusza Słowackiego w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej i w spektaklu dla Teatru Telewizji.

Krzysztof Kolberger
narracja

Absolwent PWST w Warszawie. Wkrótce po ukończeniu studiów w roku 1972r został zaangażowany do Teatru Narodowego, gdzie zagrał szereg ról romantycznych, m.in. w „Dziadach”, „Wacława dziejach” i „Weselu”. Na deskach innej sceny stolicy, w Teatrze Ateneum, wystąpił w „Fantazym”, „Detektywie”, „Oleannie” i „Dzieciach mniejszego Boga”. W teatralnym dorobku Krzysztofa Kolbergera na uwagę zasługują ponadto dwie sztuki Agnieszki Osieckiej: „Niech no tylko zakwitną jabłonie” i „Apetyt na czereśnie”, a także wieczór poetycki „Cierń proroczy”, oparty na wierszach Czesława Miłosza.

Od marca 1999 r. artysta gra ponownie w Teatrze Narodowym w Warszawie. Z jego udziałem powstały tu dwa spektakle: „Wybrałem dziś Zaduszne Święto” Janusza Wiśniewskiego i „Taniec Śmierci” Strindberga.

Na dużym ekranie Kolberger stworzył wybitne kreacje w filmach „Kontrakt” (reż. Krzysztof Zanussi, 1980), „Na straży swej stać będę” (reż. Kazimierz Kutz, 1983), „Kornblumenblau“ (reż. Leszek Wosiewicz, 1988), „Ostatni prom” (reż. Waldemar Krzystek, 1989), „Kuchnia polska” (reż. Jacek Bromski, 1991; także serial TV), „Szczęśliwego nowego roku” (reż. Jacek Bromski, 1992), „Ucieczka” (reż. Livia Gyarmathy, 1996; prod. węgierska), „Kroniki domowe” (reż. Leszek Wosiewicz, 1997).
Filmografia aktora zawiera również następujące tytuły: „Hotel klasy lux” (reż. Ryszard Ber), dyptyk: „Dziewczęta z Nowolipek – Rajska jabłoń” (w reż. Barbary Sass), „Dwa księżyce” (reż. Andrzej Barański). Telewidzowie pamiętają Krzysztofa Kolbergera z ról w głośnych spektaklach Teatru Telewizji, takich jak „Lucy Crown”, „Romeo i Julia”, „Popiół i diament”, „Don Carlos”, „Kobieta zawiedziona” a także z seriali „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy”, „Rzeka kłamstwa”, „Modrzejewska” i „Ekstradycja”.

Po zakończeniu pracy na planie „Pana Tadeusza” Krzysztof Kolberger wystąpił m.in. w czeskim filmie „Wszyscy moi bliscy”, w telewizyjnym serialu Feliksa Falka „Teatr” oraz w spektaklu Teatru Telewizji „Bigda idzie!!!”, którego reżyserem był Andrzej Wajda. W warszawskim Teatrze Studio można oglądać go w sztuce „Zachodnie Wybrzeże”.

W Operze Poznańskiej artysta wyreżyseruje wkrótce „Krakowiaków i górali” Wojciecha Bogusławskiego, którymi kiedyś debiutował jako reżyser w Operze Wrocławskiej. Później wystawił tę sztukę w Teatrze Narodowym w Warszawie. Jesienią 1999 r. odbyło się jej wznowienie na tej scenie, ponownie w inscenizacji Krzysztofa Kolbergera.

Producent filmu

ANIMA MEDIA
WYDAWNICTWO I STUDIO FILMOWE

HISTORIA

Wydawnictwo i Studio Filmowe Anima Media Sp. z o.o. jest własnością Kurii Diecezjalnej Bielsko-Żywieckiej w Bielsku-Białej. Rozpoczęło swoją działalność 13 listopada 2003 roku na podstawie dekretu Księdza Biskupa Tadeusza Rakoczego, a począwszy od 18 maja 2004 roku prowadzi swoją działalność jako podmiot prawa gospodarczego.

MISJA

Głównym celem powołania Anima Media, zgodnie z aktem założycielskim jest „promowanie szeroko rozumianej kultury chrześcijańskiej, a poprzez przedmiot swojej działalności i przy wykorzystaniu najnowszych osiągnięć techniki, aktywne włączanie się w nurt dzieła Nowej Ewangelizacji”. Ponadto podejmowana przez spółkę działalność „musi uwzględniać ewangelizacyjną posługę oraz wymogi stawiane przez nauczanie Kościoła Katolickiego i nie może być sprzeczna z jego nauczaniem”.

PRZEDMIOT DZIAŁALNOŚCI

Przedmiotem działalności Anima Media jest przede wszystkim działalność wydawnicza oraz produkcja filmów, a także pozostała działalność w obszarach promocji kultury. W ramach działalności wydawniczej wydawany jest cyklicznie Magazyn Społeczno-Kulturalny „A propos” oraz wydawnictwa albumowe.

Od listopada 2003 roku studio prowadzi główne prace produkcyjne nad filmem pt. „Tryptyk rzymski”. Inna produkcja Studia to zakończony w 2006 roku film „Brat Papieża” w reżyserii Stanisława Janickiego. Prapremiera filmu odbyła się 27.08.2006 roku, to jest w 100 rocznicę urodzin Edmunda Wojtyły, któremu został poświecony film. „Brat Papieża” ukaże się w sprzedaży marcu 2007 roku na nośnikach DVD.
Więcej informacji temat filmu na www.bratpapieza.pl

Wydawnictwo i Studio Filmowe Anima Media od początku istnienia ściśle współpracuje z Biurem Promocji Kultury i Sportu Kurii Diecezjalnej Bielsko-Żywieckiej. Współpraca ta dotyczy przede wszystkim prac archiwizacyjnych i digitalizacyjnych materiałów historycznych związanych z osobą Karola Wojtyły – kolejno jako księdza, biskupa i kardynała, a następnie papieża Jana Pawła II. W trakcie wielu spotkań z uczestnikami wypraw turystycznych, w których uczestniczył Karol Wojtyła („Wujek” – jak zwali go przyjaciele) udało się odnaleźć i zabezpieczyć unikatowe negatywy zdjęć z kilkunastu wypraw, które odbyły się w latach 1952 – 1979. Łącznie zabezpieczono ponad dwa tysiące zdjęć, z czego zdigitalizowano (zeskanowano w wysokich rozdzielczościach) jak dotąd ok. 25%. Wysoki koszt digitalizacji spowodował, że część prac została przełożona na przyszłość.

Pierwszym efektem zarówno digitalizacji zdjęć, jak i przeprowadzonych oraz zanotowanych dziesiątków spotkań było opracowanie i wydanie w listopadzie 2006 roku albumu pt. „Karol Wojtyła. Wiara, droga, przyjaźń. Wędrówki z przyjaciółmi (1952-1954)” poświęconego turystycznym wędrówkom Karola Wojtyły („Wujka”) wraz z przyjaciółmi („Rodzinką”).

Pokłosiem zaś wydania albumu jest powstanie wystawy prezentującej zdjęcia z wypraw ks. Karola Wojtyły oraz pamiątki rzeczowe z wypraw, wzbogaconej o prezentacje multimedialne połączone z wyświetlaniem fragmentów filmów „Tryptyk rzymski” oraz „Brat Papieża”. Wystawa ta w dniach od 10.11 – 03.12.2006 roku gościła w Muzeum Narodowym w Krakowie. W bieżącym roku będzie można ją oglądać także m.in. w Legnicy, Bielsku-Białej i od 18.05.2007 roku w Warszawie na terenie Zamku Królewskiego.

Wydanie I tomu albumu umożliwiło dalsze prace archiwizacyjne, czego wynikiem będzie wydanie w 2007 roku kolejnych dwóch tomów albumu dokumentujących kolejne lata tej części życia i posługi Jana Pawła II. Promocja II tomu albumu będzie miała miejsce na Zamku Królewskim w Warszawie 18 maja 2007 roku, w ramach otwarcia tam opisanej wyżej wystawy. Z uwagi na czterojęzyczność albumów, będą one także dystrybuowane za granicą kraju. Począwszy od kwietnia 2007 roku także wystawa będzie miała swoją wersję zagraniczną i będzie można ją w 2007 roku oglądać w kolejnych miastach Włoch (Leno obok Mediolanu, Rzym, Bolonia).
OKIEM WIDZA

Słowo czekało na obraz

Jak sfilmować poemat?

Zadanie wydaje się niewykonalne - a jednak okazało się możliwe. Na ekrany kin wchodzi Tryptyk Rzymski. Film krótki - ledwo godzinny. Muzyka i obraz, które uwypuklają, wskazują na słowo.

Opowieść o człowieku. Kim jest? Dlaczego jest? Po co jest? Gdzie jest sens i zadanie jego życia? I nade wszytko pytanie, na które nie ma odpowiedzi do końca. Kim jest On? Niepojęty. Stwórca. Ojciec. Źródło...

Wizja reżysera na pewno jest wizją autorską. Słowo każdy może widzieć inaczej, tak jak ten sam krajobraz inaczej wygląda przy innym świetle i w inny dzień. Obraz może zubażać i dopełniać. A może zawsze i zubaża i dopełnia?

Stoję przy wejściu do Sykstyny -
Może to wszystko łatwiej było wypowiedzieć językiem Księgi Rodzaju -
Ale Księga czeka na obraz [...]
Przecież ten, który stwarzał, „widział” - widział, że „było dobre”
„Widział”, a więc Księga czekała na owoc „widzenia”.

To inna księga i inny obraz. Ale warto go zobaczyć. Warto zanurzyć się w „widzeniu” reżysera.

Na koniec jedno osobiste wrażenie. Bardzo znany fragment. Kaplica Sykstyńska. Dłoń Stwórcy wskazująca na Adama i wyciągnięta dłoń człowieka. Tak blisko - a jednak oddalone. Czy kres jest chwyceniem w końcu tej wyciągniętej dłoni? Spotkaniem rąk?

JK