KSIĄŻKI

Ksiądz ma być mostem

Mówi się, że księża są jak samoloty. Gdy jeden upadnie, trąbią o tym wszystkie media, milcząc o tych, które ciągle latają – to zdanie krążące w internecie oddaje częste nastawienie do księży. Ojciec Piotr w swej książce próbuje przedstawić dylematy towarzyszące kapłańskiemu życiu. Podkreśla, jak ważna w Kościele jest postawa służebna – ksiądz ma być mostem prowadzącym wiernych do Boga. Autor nie pomija błędów w rozumieniu kapłaństwa, takich jak np. podejście czysto zawodowe czy przeakcentowanie wyjątkowości księży. Pisze: „Największą pokusą w tym obdarowywaniu się nawzajem i w tej drodze do zbawienia jest przekonanie, że jestem kimś wyjątkowym jako kapłan, że coś mi się należy, że mam uprzywilejowane miejsce i mogę to dla siebie wykorzystać”. Ojciec Różański zwraca uwagę na współpracę ze świeckimi. Pisze, że potrzebujemy siebie nawzajem, bo gramy do jednej bramki. Zachęca też do modlitwy za księży.

W książce nie mogło zabraknąć wątków autobiograficznych. W wielu miejscach ojciec Piotr dzieli się swoim przeżywaniem kapłaństwa, odkrywaniem powołania, ale także przeszkodami, które napotyka jako osoba duchowna. Nie ucieka od trudnych tematów, takich jak pieniądze w Kościele czy problemy księży. Pozycja zmienia perspektywę patrzenia na stan kapłański. Świetnym podsumowaniem książki są słowa autora: „W osobie kapłana mamy więc zderzenie ludzkiej niedoskonałości ze świętością, której jest szafarzem”.

Rafał Cempel

PŁYTY

Miłosna opowieść

Bardzo czekałem na tę płytę. Pojawiające się w internecie single jeszcze bardziej zaostrzyły mój apetyt na kolejną odsłonę małżeńskiego duetu po „Wejdź” i „Biorę Ciebie”. Album okazał się prawdziwą duchową i muzyczną ucztą. Teksty, inspirowane Pismem Świętym, ubrane są w świetną formę. Delikatny głos wokalistki wprowadza nas w klimat rodem z Pieśni nad Pieśniami. Spośród trzynastu utworów moim ulubionym jest „Zazdrosny”, mówiący o sercu Boga. Asia Kupczyńska śpiewa: „Mówisz mi, że kochasz mnie i jesteś zazdrosny o mnie/ Słowo jak miecz odcina mój lęk”. Przesłuchałem całość kilkanaście razy w samochodzie i uważam, że to naprawdę świetna płyta.

Rafał Cempel

Radosne, ale nie za bardzo

Są tak inni od wszystkiego, co nas atakuje z głośników, tak intrygujący, że słuchacz musi się zatrzymać i pomyśleć o swojej biednej duszy. Pierwszy album formacji gitarzysty Świetlików Tomasza Radziszewskiego i speca od programowania Piotra Korsunia był wołaniem z mroku, na drugim przebija się czasem światło. Nie na tyle jednak, by nas całkiem uspokoić – raczej po to, by za nim podążać. „Bóg przypomina kran, który wcale nie chce się zakręcić” – już choćby dla tego ożywczego porównania warto posłuchać tej płyty, dojrzalszej od – też ciekawego – debiutu.

Szymon Babuchowski