Drukuj
Pieczęć
publikacja 18.10.2018 00:00
Dzięki Bogu kilka razy uniknęłam śmierci – opowiada Antonina Krzysztoń.
Józef Wolny /foto gość
Marcin Jakimowicz: Miewałaś chwile, że patrzyłaś w lustro i czułaś, że jesteś ostatnią osobą, którą On może kochać?
Antonina Krzysztoń: Nie. Od kiedy pamiętam, czuję się otoczona opieką. Wyrastałam w domu, w którym nie mówiło się o Bogu, ale zawsze miałam poczucie tego, że jestem chroniona. Był nade mną parasol…
A chwile, gdy wołałaś do nieba, a odpowiadało Ci echo?
Oczywiście. To naturalne doświadczenie. Wiem, że ono jest „po coś”. Co trzeba zrobić? Przeczekać. Nie szarpać się. Staram się wówczas zachować spokój, wytrwać. Chodzę na Msze, modlę się, czekam. Zwykły plan zajęć. Po takim czasie inkubacji zawsze przychodzi coś nowego, ważnego. Czasem po prostu uświadamiam sobie, że muszę coś zmienić w sobie, w swym postępowaniu. Działam tak jednak dopiero od drugiego nawrócenia – bo przeżyłam dwa mocne nawrócenia.
To był jednorazowy impuls czy długi proces?
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
- Zobacz więcej w bibliotece