Andrzej Grajewski: Był Pan sprawozdawcą ustawy o związku metropolitalnym dla województwa śląskiego, przyjętej w kwietniu 2017 r. Minęły prawie dwa lata i poza tym, że powstały nowe stanowiska dla urzędników, niewiele się zmieniło w takich obszarach, jak chociażby transport czy integracja przestrzeni objętej ustawą.

Jerzy Polaczek: Niestety tak, to jest gorzka ocena. Do tej chwili nie wypowiadałem się na temat funkcjonowania tej ustawy, dlatego że ulgowo potraktowałem pierwszy okres od powołania związku metropolitalnego. Jednak czas upływa i trzeba wyciągnąć pierwsze wnioski. Moim zdaniem negatywnym doświadczeniem jest budowa metropolii z pomijaniem roli, jaką powinna odgrywać stolica regionu – Katowice. Sporo wątpliwości budzi także model ukształtowania zarządu związku. Politycy samorządowi zasiadający we władzach związku metropolitalnego nie zauważyli, że istotą tego wyjątkowego rozwiązania jest służenie strategicznym ponadlokalnym celom. W praktyce zamiast decyzji na miarę wyzwań przed jakimi staje metropolia, „nieformalnie” podzielono kilkadziesiąt miast tworzących związek na kilka tzw. subobszarów, dając im prawo do posiadania jednego członka we władzach metropolii. To, kto zasiada we władzach, jest konsekwencją tego wadliwego założenia. W moim przekonaniu zadania realizowane przez zarząd są niedostatecznie oceniane, zwłaszcza w obszarze strategicznych celów metropolii.

Dlaczego?