Anna Leszczyńska-Rożek: Jak narodził się pomysł na projekt?

Ewa Wolf: W pewnym momencie zauważyłam, że zamiast dążyć do posiadania coraz większych dóbr materialnych, lepiej żyć prościej, zwolnić tempo i poświęcać więcej czasu rodzinie. Każda, nawet najbardziej atrakcyjna zabawka przegrywa z czasem spędzanym z najbliższymi. Wpadłam na to, obserwując dzieci w miastach i na wsiach, które są dzisiaj sypialniami pracujących w mieście. Ludzie starsi w takich społecznościach czują się albo samotni, albo niepotrzebni. Wydaje im się, że zostając w tyle za idącą do przodu elektroniką, nie mają nic ciekawego do zaoferowania swoim wnukom. Tymczasem to skarbnice wiedzy i pięknych historii. Co najlepsze, ta wiedza jest ponadczasowa i bardzo nam dzisiaj potrzebna. Można z niej czerpać bez końca.

Postanowiłaś to ocalić?