Już na samym początku dziennikarz Paul Asher wyznaje, że traci wiarę. Był korespondentem wojennym w Afganistanie, a teraz wraca do kraju. Przed wyjazdem był człowiekiem głęboko wierzącym. „Gdy ktoś mówi, że stracił wiarę, wyobrażam sobie, że się poddał, bo nie potrafi dalej szukać. Ze mną było inaczej. Samolubnie myślałem, że doświadczenie wojny zbliży mnie do Boga” – pisze w swoim dzienniku. Modli się, ale domaga się odpowiedzi na pytanie, gdzie był Bóg w obliczu okropności, jakie widział w czasie działań wojennych. – Im więcej się modliłem, tym modlitwy wydawały mi się bardziej puste. Szepty w próżnię. Wypatrywałem jakiegokolwiek znaku, ale trafiałem na ciszę.

To doświadczenie nie jest czymś wyjątkowym, bo podobne rozterki w różnych okolicznościach przeżywa wielu ludzi. Czasem życie doświadcza nas tak bardzo, że nie możemy sobie z tym poradzić i schodzimy z kursu. W przypadku Paula Ashera nie tylko wojna wpłynęła na jego emocjonalne rozchwianie. Nie wiemy, przynajmniej na początku, jaki popełnił błąd, ale w jego małżeństwie nie dzieje się dobrze.

Bóg całkiem ludzki