publikacja 07.05.2020 00:00
W kościele dolnym bazyliki św. Franciszka w Asyżu znajduje się kaplica św. Stanisława, biskupa i męczennika, patrona Polski. Ozdabiają cykl fresków przedstawiających sceny z życia świętego.
Puccio Capanna
ŚW. STANISŁAW WSKRZESZAJĄCY PIOTROWINA
fresk, ok. 1338
bazylika św. Franciszka Asyż
Istnienie tej kaplicy to pamiątka po uroczystości, jaka odbyła się w Asyżu we wrześniu 1253 roku. Wtedy to papież Innocenty IV dokonał kanonizacji Stanisława ze Szczepanowa, biskupa krakowskiego w latach 1072–1079. Cykl fresków powstał znacznie później, w XIV wieku.
Malowidło, które reprodukujemy, jest ilustracją legendy spisanej w trzynastowiecznym „Żywocie św. Stanisława” przez Wincentego z Kielczy. Czytamy tam, że święty kupił niegdyś na rzecz biskupstwa krakowskiego dobra ziemskie od Piotra Strzemieńczyka z Janiszewa zwanego Piotrowinem. Po śmierci Piotrowina jego spadkobiercy upomnieli się o tę ziemię, twierdząc, że biskup zabrał ją bezprawnie. Postawiony przed sądem Stanisław wyjaśnił, w jaki sposób wszedł w posiadanie ziemi, lecz nie dano mu wiary. Wówczas biskup kazał otworzyć grób Piotrowina i wskrzesił zmarłego, by ten poświadczył prawdę w procesie.
Widzimy świętego biskupa, w złocistych szatach liturgicznych i z głową otoczoną aureolą, jak pomaga wyjść z grobu nagiemu nieboszczykowi. Widząc ten cud, otaczający Stanisława sędziowie pobożnie składają ręce do modlitwy, a jeden nawet pada na kolana. Za chwilę przesłuchają wskrzeszonego.
Stanisław ze Szczepanowa został zabity z rozkazu króla Polski, Bolesława zwanego Szczodrym bądź Śmiałym. Według starej legendy poćwiartowane ciało męczennika zrosło się w sposób cudowny, co miało symbolizować los Polski, która zjednoczyła się po okresie rozbicia dzielnicowego.
Leszek Śliwa
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.