Zakonnikiem przedstawionym na obrazie jest św. Kamil de Lellis (1550–1614), założyciel Zakonu Kleryków Regularnych Posługujących Chorym, zwanego kamilianami. Trudno zrozumieć, dlaczego ten wielki święty był stosunkowo rzadko przedstawiany w sztuce. Przyczyną były zapewne komplikacje związane z jego beatyfikacją. Tuż po śmierci Kamila rozpoczął się proces beatyfikacyjny, ale papież Urban VIII go wstrzymał, wprowadzając zasadę, że od śmierci kandydata powinno upłynąć przynajmniej 50 lat. W rezultacie założyciel kamilianów został beatyfikowany dopiero w 1742 roku, a kanonizowany w 1746, w czasach, kiedy najwięksi artyści już rzadziej podejmowali tematykę religijną.

Obraz przedstawia przełomową chwilę w życiu św. Kamila de Lellis. Pewnego razu ogarnęły go wielkie wątpliwości, czy obrał właściwą drogę życiową. Modlił się wówczas przed krucyfiksem. Wiszący na krzyżu Jezus wyciągnął do niego rękę i powiedział: „Nabierz odwagi, człowieku małej wiary, i rób dalej, co zacząłeś. Ja będę z tobą, bo to Moje dzieło”. Z prawej strony u góry obrazu widzimy Jezusa wyciągającego z krzyża ręce do Kamila. Zakonnik ubrany jest w czarny habit z czerwonym krzyżem na piersiach, jaki do dziś noszą kamilianie.

Autorem obrazu jest peruwiański malarz Cristóbal Lozano. Zaprzyjaźniony z kamilianami z Limy, namalował obraz z przeznaczeniem dla ich kościoła Virgen de la Buena Muerte. Ta świątynia stała się później miejscem wiecznego spoczynku artysty, zmarłego w 1776 roku.

Leszek Śliwa