KSIĄŻKI

Kosmiczna lektura

Jego kolega stworzył kamerkę iPhone’a, projektując maleńkie łaziki do badania kosmosu. Autorowi tej książki – synowi sławnego Papcia Chmiela – Arturowi B. Chmielewskiemu, inżynierowi NASA, podczas wymyślania konstrukcji kosmicznej anteny pomogła sztuka origami. W książce „Kosmiczne wyzwania. Jak budować statki kosmiczne, dogonić kometę i rozwiązywać galaktyczne problemy”, napisanej z Eweliną Zambrzycką-Kościelnicką, uświadamia starszym, ale i całkiem małym czytelnikom, jak bardzo wynalazki pomagające poznać kosmos biorą się z ziemskiej codzienności. I uczy wiary, że każdy problem jest do rozwiązania.

Barbara Gruszka-Zych

Pamiętaj, że umrzesz

Jedyna rzecz pewna na tym świecie to ta, że przeniesiemy się na tamten. „Przygotowanie się na to jest konieczną praktyką duchową, niezależnie od wieku” – zauważa s. Theresa Aletheia Noble FSP w napisanej przez siebie książce „Memento mori”. To szczególny modlitewnik, pomocny w medytacji nad życiem z perspektywy nadziei zmartwychwstania. „Pamięć o śmierci (...) pomaga nam żyć dobrze, a także nie zapominać o tym, co Chrystus dla nas uczynił” – pisze zakonnica. Pozycja zawiera „Wielkopostnik” – refleksje na Wielki Post, i „Dziennik”, który może służyć np. jako notatnik do rachunku sumienia.

Franciszek Kucharczak

PŁYTY

Dzieciom przed snem

Co śpiewać dzieciom przed snem? Dla tych, którym pomysły kończą się po dwóch piosenkach, nowa płyta Anny Guzik okaże się idealną pomocą. Nie są to wyłącznie kołysanki, część z nich to raczej śpiewane bajki, ale z pewnością będą sprzyjać wieczornemu wyciszeniu. Zgrabne teksty napisał aktor i reżyser Jacek Bończyk, a przyjemną dla dziecięcego ucha muzykę stworzył Krzysztof Maciejowski, który zagrał i zaprogramował także wszystkie (!) partie instrumentalne. Natomiast Anna Guzik po raz kolejny udowodniła, że jest nie tylko dobrą aktorką, ale również ciekawą wokalistką, obdarzoną ładną, ciepłą barwą głosu.

Szymon Babuchowski

Kolory Mickiewicza

Krzysztof Napiórkowski postawił przed sobą ambitne zadanie wyśpiewania „Sonetów krymskich”. Mickiewicz buduje swój cykl w dużej mierze na kontrastach: między dniem a nocą, między „Ciszą morską” a „Burzą”. Muzyka Napiórkowskiego okazuje się nieco bardziej stonowana. Słychać w niej echa mistrzów piosenki poetyckiej: Grzegorza Turnaua czy Stanisława Soyki, a wiodąca rola fortepianu wzmacnia to wrażenie. Całości słucha się przyjemnie, ale miłośnikom poezji Mickiewicza niektórych kolorów z pewnością będzie tu brakować.

Szymon Babuchowski