Rozcięty przez Słowo

Tym, co najbardziej porusza w twórczości ks. Janusza Stanisława Pasierba, jest wpisane w nią doświadczenie rozdarcia, które domaga się Bożej interwencji. Właśnie ukazało się czterotomowe wydanie „Wierszy zebranych” poety.

Ks. Janusz Pasierb (1929–1993). archiwum Fundacji im. ks. Janusza St. Pasierba

W literackich dyskusjach o poezji pisanej przez księży jego nazwisko wymieniane jest zwykle w ścisłej czołówce. Jednak dostęp do części spuścizny autora „Zdejmowania pieczęci” był dotąd utrudniony przez brak edycji zbiorowej jego wierszy. Nowa publikacja wydawnictwa Bernardinum wypełnia tę lukę.

Do rdzenia prawdy

Ksiądz Pasierb to postać wybitna z wielu względów. Erudyta, który studiował wiele kierunków (sztuka kościelna, polonistyka, archeologia, historia kultury, patrologia) na uniwersytetach w Warszawie, Krakowie, Rzymie i Fryburgu. Uzyskał doktoraty z teologii i archeologii, a w 1964 r. habilitował się na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a dekadę później zwyczajnego. Był nie tylko wielkim znawcą kultury i sztuki, lecz także cenionym wykładowcą i duszpasterzem, który – według relacji osób go znających – mimo wielu zajęć zawsze znajdował czas dla ludzi potrzebujących jego słowa czy rady. „Jest coś, co spaja moje życie” – mówił w jednym z wywiadów. „Trzeba to jasno określić. Jestem zajęty Słowem, służę Słowu. Kapłaństwo nie jest niczym innym”.