Po Janie Pawle II, który doczekał się największej liczby filmowych biografii, drugie miejsce zajmuje Jan XXIII. Znamienne, że obaj zostali kanonizowani w tym samym czasie przez papieża Franciszka. Świętemu Janowi XXIII poświęcono trzy filmy, a autorem pierwszego z nich, z 1965 roku, był Ermanno Olmi – twórca takich arcydzieł jak „Legenda o świętym pijaku” czy „Drzewo na saboty”. Niestety, ani jego film, ani dynamicznie i z rozmachem nakręcony miniserial Giorgia Capitaniego z roku 2000, z którego wyłania się niezwykle przejmujący i ciepły wizerunek papieża w kapitalnej interpretacji Edwarda Asnera, do chwili obecnej nie trafiły do naszych serwisów VOD. Natomiast trzecią opowieść o Janie XXIII możemy od niedawna oglądać w serwisie katoflix.pl.

Trwający ponad trzy godziny włoski miniserial „Dobry papież” Ricky’ego Tognazziego, z Bobem Hoskinsem w roli tytułowej i świetną muzyką Ennia Morricone, rozpoczyna się w dniu śmierci Jana XXIII, kiedy bohater wspomina wydarzenia ze swojego życia. Film szczegółowo opowiada o dzieciństwie i historii powołania przyszłego papieża, okresie jego studiów, a także czasach młodości i przyjaźni z dwoma seminarzystami. Podobnie jak w filmie Giorgia Capitaniego ­Tognazzi prezentuje wiele ważnych wydarzeń, w których papież odegrał ważną rolę. Musimy pamiętać, że był to czas szczytowego natężenia zimnej wojny i kryzysu kubańskiego. Film przedstawia również zaangażowanie papieża na rzecz ratowania dzieci żydowskich przed deportacją do obozów koncentracyjnych w czasie II wojny światowej. Jednym z głównych wątków filmu jest zwołany przez niego Sobór Watykański II. W filmie Tognazziego nie brak także tematów fikcyjnych, które czasem umniejszają wiarygodność filmowej opowieści, znajdziemy tu także sporo stereotypów i uproszczeń. Dotyczy to szczególnie przedstawienia stosunków papieża z Kurią Rzymską, która w filmie jawi się jako miejsce intryg i walki o władzę.

Edward Kabiesz

Dobry papież, reż. Ricky Tognazzi, wyk.: Bob Hoskins, Carlo Cecchi, Ricky Tognazzi, Arnoldo Foà, Włochy 2003