„śmierć też/ nie jest/ nieśmiertelna” – przekonuje w ostatnim wierszu tego zbioru. Dlatego książki nie wypełniają wyłącznie wiersze wojenne, choć w jej centralnej części znajdziemy np. przejmujący lament:

„Ukraina Ukraina/ cierpienia kraino/ Chrystus na krzyżu umiera/ ty we mnie Ukraino śpiewasz”. Bo przecież są tu jeszcze „wonne pola Podola/ z falującymi jarami/ czarnorodnymi pagórami/ o obłych/ kształtach ukrainnych/ ukochanej dziewczyny/ że tylko je pieścić”. Piękna i mądra poezja.