Każdy film Terrence’a Malicka to wydarzenie, ale „Drzewo życia”, jego ostatnie, realizowane przez wiele lat dzieło, stało się wydarzeniem szczególnym. Nie tylko dlatego, że film otrzymał grand prix w Cannes. Reżyser, wychodząc od opowieści o rodzinie z amerykańskiego środkowego Zachodu, stworzył niezwykłą, sugestywną, opartą na wspaniale fotografowanych obrazach nasyconych wieloma biblijnymi odniesieniami wizję świata, stawiając pytania o kondycję człowieka we wszechświecie. Film przełamuje narracyjne konwencje, do jakich przywykliśmy – to raczej impresyjny zbiór scen i obrazów, których znaczenia musimy doszukać się sami. Przekracza swobodnie granice przestrzeni i czasu, pokazując ludzkie doświadczenie z perspektywy osobistej, by za chwilę umieścić je w wymiarze kosmicznym, transcendentnym.