Koine

ks. Tomasz Horak

publikacja 24.08.2011 07:34

Współczesny język grecki różni się od starogreckiego, choć wyrasta z tradycji trzydziestu wieków. Pod tym względem nie ma sobie równego.

Koine giopuo / CC 2.0 Używając dziś określenia „język grecki”, nie bierzemy pod uwagę złożoności problemu

Używając dziś określenia „język grecki”, nie bierzemy pod uwagę złożoności problemu. Klasyczny język grecki to język attycki (Attyka - trójkątnego kształtu półwysep wokół Aten). Były w użyciu inne dialekty - m.in. joński. Wzajemne wpływy, mieszanie się dialektów prowadziło do powstania języka koine, to znaczy wspólnego.

Po podbojach Aleksandra Wielkiego (III wiek przed Chrystusem) dialekt koine rozprzestrzenił się na rozległym obszarze ówczesnego świata. Z jednej strony ulegając pewnym uproszczeniom, z drugiej strony wzbogacając się naleciałościami innych języków. Stał się rzeczywiście językiem wspólnym dla wielu krajów - zarówno w mowie, jak i w piśmie. Tym właśnie dialektem posługiwali się pisarze biblijni.

Na przełomie III i II w. przed Chr. na koine przełożony został Stary Testament. Autorzy ksiąg Nowego Testamentu także tym dialektem się posługują. Każdy jednak wnosi własną specyfikę.

Szczególny charakter mają listy apostoła Pawła, jako że był człowiekiem dwujęzycznym (Hebrajczyk wychowany w otoczeniu helleńskim). Dodajmy, że współczesny język grecki różni się od starogreckiego, choć wyrasta z tradycji trzydziestu wieków. Pod tym względem nie ma sobie równego.

Otwórz: Dz 2137 nn.; Łk 23 38