Hebrajczycy

Starożytne określenie koczowniczego ludu, czy raczej ludów przybyłych do Kanaanu ze stepów wschodnich. Znaczenie tej nazwy wywodzi się od określenia obcych, przybyszów.

Syria   Tigr / CC 2.0 Syria
W takich miejscach przychodziło w starożytności koczować Hebrajczykom

W Starym Testamencie nazwa „Hebrajczycy” częściej występuje w tekstach sprzed wyjścia z Egiptu. W Dziejach Apostolskich jest przeciwstawiona hellenistom (Dz 6,1). Używa jej nieraz apostoł Paweł, określając swą etniczną przynależność: „Hebrajczyk z Hebrajczyków” (Flp 3,5).

Zawsze w jego ustach i w jego listach jest to określenie pełne dumy z pochodzenia i przynależności do narodu hebrajskiego. Czy można powiedzieć, że Hebrajczyk to tyle samo, co Żyd? Nie ma prostej i krótkiej odpowiedzi na to pytanie. Oczywiście, chodzi o ten sam naród, ale w treści jednego i drugiego określenia zawierają się różne odniesienia do historii i tradycji.

Dziś nikt na Żydów nie mówi Hebrajczycy, choć język przez nich używany nazywa się hebrajskim. W czasach Jezusa w użyciu był język aramejski. Hebrajski był językiem Biblii i modlitwy. Ale nie tylko – posługiwano się nim w momentach ważnych i uroczystych, był także językiem niejednego domu. Pod koniec XIX wieku wskrzeszona została nowoczesna wersja języka hebrajskiego.

Otwórz:

DZ 21,39–22,1NN; FLP 3,4-7.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Więcej nowości