Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, (...) Abraham spojrzawszy dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie (Rdz 18,1–2). Te słowa ze Starego Testamentu ukazuje najsłynniejsza ikona Andrieja Rublowa.
Współczesny widz odnosi zwykle wrażenie, że artysta nadał scenie biblijnej atmosferę codzienności, ilustrując tło obrazkiem rodzajowym.
Ciekawostka: artysta przeniósł tę scenę z Jerozolimy do Florencji.
Św. Weronikę malowali najwybitniejsi artyści. Najczęściej przedstawiali ją z rozpostartą w rękach chustą.
Najdawniejsze, tworzone w czasach prehistorycznych malowidła i rzeźby służyły nie tylko prostym rytuałom i magicznym praktykom. W dekoracji jaskiń zapewne zawarty jest światopogląd i wierzenia ówczesnych ludzi. Dziś nie potrafimy tych wierzeń odtworzyć, ale sztuka prehistoryczna ma niewątpliwie charakter religijny.
I tobie dam klucze królestwa niebieskiego (Mt 16,19) – powiedział Jezus św. Piotrowi.
Każdemu oglądającemu obraz rzuca się w oczy niezwykła precyzja, z jaką artysta namalował budowle. Można nawet odnieść wrażenie, że są one na obrazie najważniejsze.
Piłat bywał przedstawiany przez malarzy albo jako tyran pastwiący się nad Jezusem, albo, częściej, jako pełen dylematów człowiek wydający wyrok pod presją otoczenia.