Wielcy malarze potrafili za pomocą pędzla zamknąć w obrazie tajemnicę natury malowanej osoby. I w ten sposób zostawić potomnym fascynującą zagadkę.
Henrietta Karolina von Carlowitz miała 21 lat, kiedy w 1772 usiadła przed sztalugą Antona Graffa, by ten mógł namalować jej portret. Graff nie był pierwszym z brzegu portrecistą: wówczas wykładowca renomowanej drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, miał w przyszłości odwzorować oblicze m.in. pruskiego króla Fryderyka Wielkiego. Malarz sprostał zadaniu, malując według ówczesnych konwencji – kobieta siedzi na wprost widza, trzyma w dłoni wachlarz. Jest pewna swojej pozycji społecznej, z dumą spogląda na oglądającego obraz – a jednocześnie budzi sympatię.
Niemal 250 lat później, w czerwcu 2014 roku, podczas aukcji w Berlinie obraz kupił niemiecki kolekcjoner dzieł sztuki i mecenas Christoph Müller za 46 tys. euro – czyli prawie trzykrotnie więcej, niż wynosiła cena wywoławcza (16 tys. euro). Dzieło Graffa sprezentuje Galerii Narodowej w Berlinie, by tajemniczy uśmiech Henriety Karoliny mogło podziwiać jak najwięcej osób.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Czyli smutne losy Flipa i Flapa. Bo już z końcówki ich kariery.
Jeden z najważniejszych filmów w historii polskiej kinematografii.