Z rzeczy świata tego zostaną tylko dwie, Dwie tylko: poezja i dobroć... i więcej nic... C.K. Norwid
Być krową polskiej poezji. Obserwować wschody i zachody słońca, całkowicie zdać się na Ducha Świętego i gapić się na codzienne cuda, nie przejmując się ujadaniem krytyków.
Kopa lat. No cóż, nie takie rzeczy ludziom się zdarzają. W „Poezji i teologii” postanowiłem ten fakt uczcić kalejdoskopem ośmiu wierszy.
Poezja Janusza Nowaka jest jak błogosławieństwo, które otrzymała od pewnego zakonnika Natuzza – bohaterka tych wierszy. Przygotowało ją ono na tysiące spotkań z żywymi i umarłymi.
Reportaże o Papuszy, Domu Braci Jabłkowskich, antologia poezji rosyjskiego samizdatu, nowe książki Alice Munro, Sandora Marai i Grahama Mastersona - to niektóre literackie premiery tegorocznego lata.
– Pisanie tych wierszy to był czas łaski – mówi Przemysław Dakowicz, autor tomiku „Łączka”. – Dotknąłem poezji jako obcowania ze zmarłymi. Żądali żywego ucha i żywej ręki.
XIV Spotkanie z Poezją i Piosenką Religijną u stóp Matki Bożej Osobowickiej we Wrocławiu przyciągnęło miłośników pięknych dźwięków i modlitwy w cieniu starych drzew, pasjonatów historii i… amatorów smacznej kiełbasy.
Nowy sezon w Teatrze Polskim w Warszawie zapowiada się bogato. W planach jest m.in. siedem premier - w tym dramaty Moliera i Słowackiego, koncert jubileuszowy, salony poezji i fora dyskusyjne.
1 maja o trzeciej nad ranem zmarł Tomasz Burek. Całe życie płacąc za swoje wybory, dawał świadectwo. Udowadniał, że można, jak pisał Zbigniew Herbert w „Panu Cogito”, „być wiernym i iść”. Miał 79 lat.