Nagrody Jury Ekumenicznego

W roku 1973 OCIC nawiązała współpracę z protestanckim stowarzyszeniem „Interfilm”. W efekcie tej współpracy na wielu festiwalach powołano Jury Ekumeniczne, które od tej pory przyznaje nagrody zwane Nagrodami Ekumenicznymi. Gremium to pragnie nie tylko dawać świadectwo obecności wspólnie pracujących chrześcijan na największych i najbardziej prestiżowych imprezach filmowowych na świecie, ale także doszukiwać się w sztuce filmowej wyrazu tego, co w niej najistotniejsze, tego co najbliższe jest sercu człowieka i jego potrzebie nadziei. Jury Ekumeniczne nie uważa się za rodzaj cenzora czy moralizatora, lecz pozostaje otwarte na wartości jakie niesie z sobą współczesna kultura, a szczególnie film. Poprzez przyznawaną dorocznie nagrodę pragnie zwrócić uwagę nie tylko na artystyczne wartości nagrodzonego filmu, ale także na, zgodny z wartościami ewangelicznymi, jego wymiar duchowy i ludzki. Po raz pierwszy wspólną nagrodę Jury Ekumenicznego OCIC - Interfim przyznano w Cannes w 1974.

Nagrody Jury Ekumenicznego przyznane od roku 1974

1974 Cannes - Strach zżerać duszę (Angst essen Seel auf) - reż. Rainer Werner Fassbinder (Niemcy)

1975 Cannes - Zagadka Kaspara Hausera (Jeden für sich und Gott gegen alle) - reż. Werner Herzog (Niemcy)

1976 Cannes - Nagrody Jury Ekumenicznego nie przyznano

1977 Cannes - J.A.Martin, photographe - reż. Jean Beaudin
Cannes - Koronczarka/La denetelliére - reż. Claude Goretta

1978 Cannes - Drzewo na saboty/L‘albero degli zoccoli - reż. Ermanno Olmi

1979 Cannes - Bez znieczulenia - reż. Krzysztof Zanussi (Polska)

1980 Cannes - Stalker - reż. Andrzej Tarkowski (ZSRR)
Constans - reż.Krzysztof Zanussi (Polska)

1981 Cannes - Człowiek z żelaza - reż. Andrzej Wajda (Polska)

1982 Cannes - La Notte di San Lorenzo - Paolo i Vittorio Taviani (Włochy)

1983 Cannes - Nostalghia - reż. Andrzej Tarkowski(Włochy)

1984 Cannes - Paris Texas - reż. Wim Wenders(USA)

1985 Cannes - La historia oficial - reż. Luis Puenzo

1986 Cannes - Ofiara (Offret) - reż. Andrzej Tarkowski (Szwecja/Francja)

1987 Cannes - Pokuta - reż. Tengiz Abuładze(ZSRR)

1988 Cannes - A World Apart - reż. Chris Menges

1989 Cannes - Jezus z Montrealu (Jésus de Montréal) - reż. Denys Arcand (Kanada)

1990 Cannes - Stanno tutti bene - reż. Guiseppe Tornatore (Włochy)

1991 Cannes - Podwójne życie Weroniki - reż. Krzyzstof Kieślowski (Polska/Francja)

1992 Cannes - Złodziej dzieci(Il Ladro di bambini) - reż. Gianni Amelio (Włochy)
Berlin - Infinitas - reż. Marlen Chucyjew (Rosja)