Chcę mieć grób skromny

„Był wzorem człowieka Renesansu, tytanem pracy. Opublikował ponad 200 prac z różnych dziedzin” – mówi o księdzu Szramku prof. Józef Śliwiok, prezes Górnośląskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Kim był zaliczony w 1999 roku przez papieża Jana Pawła II w poczet błogosławionych ks. Emil Szramek – zastanawia się autor filmu. Wszyscy, którzy zobaczą film znajdą w nim odpowiedź na to pytanie. Zadanie przed jakim stał twórca filmu nie było łatwe. Okazało się, że nie zachowały się żadne filmowe materiały archiwalne, które można byłoby wykorzystać. Nie tylko zresztą filmowe. Nie ma też żadnych materiałów fonograficznych. A przecież ks. Szramek wielokrotnie głosił kazania w czasie piekarskich pielgrzymek. Jednak były one w latach 30. transmitowane „na żywo” i prawdopodobnie ich nie zapisywano na płytach. A jeżeli nawet były nagrywane, nie zachowały się do naszych czasów.

Autor musiał oprzeć się na zdjęciach z tamtych czasów, wspomnieniach i przede wszystkim dorobku jaki pozostawił po sobie błogosławiony. Adam Kraśnicki postać księdza Szramka przedstawił w filmie w wielu wymiarach. Jako kapłana, naukowca i działacza społecznego. Rozmawiał ze wszystkimi, którzy w jakiś sposób związani są z dziełem, które tworzył i które w różnych dziedzinach kontynuują.

„Jego męczeństwo osobiście mnie dotknęło. Jako proboszcz Kościoła Mariackiego często odmawiałem modlitwę używają różańca, który miał z sobą ks. Szramek w Dachau” – mówi w filmie arcybiskup Damian Zimoń, który przez dziesięć lat był, podobnie jak Szramek, proboszczem parafii p.w. Najświętszej Marii Panny w Katowicach.

Ks. Szramek w 1939 roku spodziewając się represji ze strony Niemców sporządził testament Zginął śmiercią męczeńską w Dachau. Chociaż w testamencie napisał, że chce mieć skromną trumnę, to jego spuścizna dla Katowic i Śląska ma znaczenie wyjątkowe. I to właśnie jest głównym tematem tego filmu, którego dodatkowym walorem są piękne zdjęcia Krzysztofa Millera.

Artykuły z poszczególnych działów serwisu KULTURA: