Dla autora „(Nie) poszła za Niemca” związki między kobietą i mężczyzną różnych nacji stają się wielowymiarową ikoną relacji między naszymi narodami. Pokazuje je od strony najbardziej intymnej, ale przecież kluczowej – małżeństwa mieszanego. Stara się dociec, jak w prywatnych kontaktach kształtuje się opozycja obcy–swój: „Obcość już z definicji określa »nie-swojego«, któremu, co najwyżej, można okazać współczucie. (…) Gorzej, gdy »swojość« przemienia się w obcość. Czy miłość między obcym a swoim, a w jej następstwie mieszane »obco-swoje« małżeństwo i mieszane »swojo-obce« dzieci, znosi granice, jest syntezą?” – pyta.