Ona też powiedziała „fiat”. O życiu zakonnym z dala od wspólnoty

Jaki jest wasz charyzmat?

- Nasz charyzmat i misja są mniej więcej takie same od ponad 800 lat. Drogowskazami dla nas są hasła: „veritas” (prawda) oraz „contemplare et contemplata aliis tradere” (kontemplować i przekazywać owoce kontemplacji). Staramy się odczytywać znaki czasu i głosić Ewangelię w duchu otwartości wobec świata „wszystkim, wszędzie i na wszelkie możliwe sposoby”, jak mówił nasz założyciel – św. Dominik Guzman. Szczególne miejsce zajmuje także nauka i studiowanie („sempre studere”).

O co najczęściej pytają ludzie, gdy dowiadują się, że jest Pani tercjarką?

Najczęściej o to, czy mogę mieć męża (śmiech) i czy mam habit. Oczywiście pojawiają się również pytania o regułę według której żyje, o moje zobowiązania czy o to, dlaczego wybrałam taką drogę.

A na co dzień czym się Pani zajmuje? Jakie ma pasje i zainteresowania?

- Z wykształcenia i z pasji jestem pianistką, pedagogiem, menedżerem kultury. Na co dzień prowadzę klasę fortepianu w Szkole Muzycznej II stopnia w Bystrzycy Kłodzkiej. We wcześniejszych latach uczyłam m.in. w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Kutnie czy w Studium Muzyki Kościelnej w Łodzi. Ważną częścią mojej działalności artystycznej są również koncerty. Oprócz dźwięków fascynuje mnie słowo. Interesuję się retoryką, dlatego dużą przyjemność sprawia mi występowanie w roli prelegenta muzycznego. Nieodłącznym elementem mojego życia jest dla mnie również sport. Może dlatego, że tak jak w byciu pianistą, liczy się w nim systematyczność, stała mobilizacja oraz pasja. Chyba dlatego te dwa światy – muzyczny i sportowy – współgrały od najmłodszych lat we mnie.

Zatrzymajmy się chwilę nad tą muzyczną częścią. Gra Pani tylko w Kotlinie Kłodzkiej?

- Występuje w różnych miejscach. Przed przyjazdem do Kłodzka, przez osiem lat mieszkałam w Łodzi, i to właśnie w tamtym okresie grałam najwięcej koncertów - nie tylko w Łodzi, Warszawie czy innych miastach, ale również za granicą. Ponadto wspólnie z moim łódzkim przyjacielem – świeckim dominikaninem – prezentujemy projekty, które są połączeniem słowa i muzyki. Jednym z nich jest „Drugie szczęście Hioba” – scenariusz złożony z wierszy Anny Kamieńskiej połączony z muzyką. Mam nadzieję, że wkrótce będziemy mogli przedstawić ten projekt również na terenie diecezji świdnickiej.