publikacja 25.07.2013 09:46
Tłum aniołów zapełnia prawie cały obraz.
Giovanni Battista Gaulli, zwany Baciccio „Apoteoza św. Ignacego” olej na płótnie, ok. 1685 r. Galeria Narodowa Sztuki Dawnej, Rzym
Ignacy (hiszpańskie nazwisko: Iñigo López de Oñaz y Loyola) w roku 1609 został beatyfikowany, a 22 maja 1622 roku kanonizowany przez papieża Grzegorza XV. Zgromadzenie zakonne założone przez Ignacego odgrywało w tym czasie ogromną rolę nie tylko religijną, ale również edukacyjną, polityczną i kulturalną. Jezuici dbali o należyte uczczenie swego założyciela. Wśród wielu poświęconych mu dzieł sztuki nie mogło zabraknąć fresku dekorującego najważniejszy jezuicki kościół Il Gesù w Rzymie. W lewym transepcie świątyni znajduje się kaplica św. Ignacego. W roku 1685 Giovanni Battista Gaulli, zwany Baciccio, namalował tam wizję unoszenia świętego do nieba.
Reprodukowany obraz jest tzw. bozzetto, niewielkim szkicem prezentującym w pomniejszeniu wizję artysty. Fundatorzy zamawiający malowidła ścienne zwykle umawiali się z wykonawcami dzieł, że przedstawią oni wcześniej do akceptacji zmniejszoną wersję kompozycji namalowaną na płótnie. Mogli dzięki temu poprosić o poprawki lub zmiany albo nawet o przedstawienie całkowicie odmiennej propozycji.
Szkic do „Apoteozy św. Ignacego”, będący jednocześnie w pełni ukończonym, odrębnym dziełem malarskim, zachował się w rzymskim Palazzo Barberini.