Wieki przed Kaddafim

Grecki, a potem rzymski czas istnienia miasta przeszedł w okres dominacji islam­skiej. Zawsze jakoś obecni tu byli chrześcijanie. Początkowo silni, potem – doświadczając prześladowań – stawali się mniejszością. I tak jest też dzisiaj. Zdecydowana dominacja mu­zułmańska, która pojawiła się tutaj w drugiej połowie pierwszego tysiąclecia, pozwala jedy­nie na wręcz śladową obecność wyznawców Chrystusa.

Pamięci mistrza
Dziesięć lat wykopalisk w Libii i uczczenie pracy rodaka, prof. Tomasza Mikockiego, sta­ło się okazją do zorganizowania rocznicowej wystawy przez Muzeum w Kozienicach.

– Po­mysłodawcą i organizatorem wystawy jest Szymon Lenarczyk, współpracownik profesora. Ekspozycja jest okazją upamiętnienia dokonań badacza, który był tak bardzo związany z Ko­zienicami. My, jako pierwsi, zorganizowaliśmy tę wystawę. Mamy nadzieję, że po nas będą ją chciały prezentować inne placówki kultu­ralno-oświatowe – mówi Dorota Pogodzińska z Muzeum w Kozienicach.

Tomasz Mikocki urodził się w 1954 r. W 1978 r. ukończył studia w Instytucie Arche­ologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 r. obronił doktorat, a sześć lat później uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Zarówno w Polsce, jak i za granicą dał się poznać jako niezwykle ak­tywny i efektywny archeolog klasyczny, obecny na wielu kongresach i konferencjach: w Kolonii, Berlinie, Palermo, Pradze, Los Angeles, Cam­bridge, Atenach, Marburgu. Regularnie uczest­niczył w wykopaliskach w Novae (Bułgaria), Langres, Saint Emilion (Francja), Gamsen, Orbe, Avenches (Szwajcaria), Ceprano (Włochy), Nea Paphos (Cypr), a w latach 1994–1996 kierował wykopaliskami w Haus Burgel (Niemcy).

Od końca lat 70. podjął pracę jako asystent w Instytucie Archeologii. Tam pełnił funkcję adiunkta, a potem profesora. W 1991 r. został dyrektorem Instytutu Archeologii. W latach 2002–2003 był dyrektorem Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków.

Ostatni etap badań prof. Tomasza Mikockiego skoncentrowany był wokół Libii. W 2001 r. zainicjował wykopaliska w antycznym mieście Ptolemais (Cyrenajka). Od samego początku ba­dania biegły dwutorowo. Z jednej strony ich ce­lem była rekonstrukcja planu archeologiczne­go miasta. Z drugiej zaś zamierzał przebadać miejską insulę w dzielnicy rezydencjonalnej Ptolemais. Organizował kolejne kampanie wy­kopaliskowe, które każdorazowo przynosiły spektakularne efekty. Znajdowano malowidła, mozaiki, rzeźby, monety.

Profesor Mikocki, prowadząc klasyczne, a więc odkrywkowe prace wykopaliskowe, był protoplastą nowoczesnych badań archeologicz­nych. Propagował nowoczesne, nieinwazyjne sposoby badań. Zapraszał do współdziałania specjalistów z różnych dziedzin, między inny­mi geodetów i geofizyków. W jego wizji arche­ologia była nie tylko biernym poszukiwaniem śladów przeszłości, była ona także odkrywa­niem tego, co nasi przodkowie chcieli zostawić potomnym.