Klasztor pełen niespodzianek

Jest to nasze największe dzieło. Nie tylko pod względem objętości. To dzieło przełomowe – przyznał podczas spotkania promocyjnego książki o. Tomasz Gałuszka OP z Dominikańskiego Instytutu Historycznego. Wtórowali mu także obecni na spotkaniu redaktorzy tomu: dr hab. Marek Walczak oraz dr Marcin Szyma. Choć publikacja jest efektem konferencji naukowej, to nietypowy jest zarówno termin wydania (konferencja odbyła się 3 lata temu), jak i objętość włączonych do wydawnictwa artykułów – niektóre z nich mają ponad 50 stron.

Przygotowane teksty obejmują różnorodną tematykę – od badań archeologicznych, przez architekturę, rzeźbę, malarstwo, aż po historię tkanin oraz zagadnienia związane z konserwacją zabytków.

– Bardzo się cieszę, że znalazły się tutaj teksty o tak różnym charakterze – podkreśla M. Walczak. W swoim wykładzie zauważył także, że wiele z poruszonych tematów mogłoby stać się materiałem na osobną publikację, konferencję, a nawet cykl konferencji naukowych. Wiele z zamieszczonych w publikacji artykułów rzuca nowe światło na dotychczasowe badania.

Jak przekonuje M. Walczak, jeszcze kilkanaście lat temu krakowski klasztor (będący jednym z największych i najstarszych konwentów w skali całego zakonu dominikańskiego, a przy tym działający nieprzerwanie od XIII wieku) można było uznać za praktycznie niezbadany archeologicznie. – Dziś jest to jeden z najlepiej przebadanych pod tym względem klasztorów w tej części Europy, a każdy sezon badawczy przynosi rewelacyjne odkrycia – tłumaczy historyk sztuki.

– Prawie o wszystkich tekstach w tej książce można powiedzieć, że to „jeden z najważniejszych” – mówi z kolei M. Szyma. Przykładem mogą być zarówno nowe ustalenia (jak choćby „demolujący stan badań” tekst o portalu prowadzącym do dominikańskiej bazyliki, w którym Romuald Kaczmarek zmienia zarówno datowanie, jak i rozpoznanie ikonograficzne portalu), jak i teksty o dziełach do tej pory ominiętych przez historyków sztuki – tu można wymienić tekst Krzysztofa Czyżewskiego o obrazie „Koronacja Maryi” oraz artykuł Marcina Ciby „Klasztor nie do końca poznany. O najnowszych odkryciach w krakowskim klasztorze dominikanów”, choć to tylko jedno z wielu istotnych opracowań. Dodatkowym atutem wydawnictwa są liczne ilustracje.

– Nasz tom ma tylko jeden minus – jest okropnie ciężki – żartował o. T. Gałuszka. Dziękując autorom, redaktorom i recenzentom publikacji, mówił: – My, dominikanie, mamy tę łaskę od Boga, że wokół nas są wspaniali ludzie i wspaniali badacze.

„Sztuka w kręgu krakowskich dominikanów” to 13. tom serii „Studia i źródła Dominikańskiego Instytutu Historycznego w Krakowie”, wydawanej wspólnie z wydawnictwem Esprit. Redaktorami publikacji byli dr Anna Marchewka, dr Marcin Szyma i dr hab. Marek Walczak.