Drogi baroku - Szlak Sakralnej Sztuki Barokowej im. Michaela Willmanna

Tym samym okazuje się, że nawet niewielkie wioski mogą stać się obiektem godnym odwiedzin przez wytrawnego turystę pasjonata albo ciekawskiego gimnazjalistę, który rowerem podjedzie do barokowej perełki leżącej nieopodal jego wioski... Kryzys gospodarczy zawsze wyzwala w ludziach mnóstwo zaradności. W poszukiwaniu normalności warto docenić to, co się ma na wyciągniecie ręki. W ten sposób choćby wakacyjne weekendy staną się przygodą wspominaną przez długie lata.

Mistrz Willmann
Michael Leopold Willmann ur. 26.09.1630 r. w Królewcu, zm. 26 sierpnia 1706 w Lubiążu. Malarz śląski, zwany śląskim Rafaelem albo Rembrandtem. Decydująca dla jego artystycznego rozwoju była podróż w roku 1650 do Amsterdamu, gdzie z braku pieniędzy kształcił się sam: oglądał kolekcje malarstwa, odwiedzał pracownie artystów i rysował na podstawie zakupionego zbioru włoskich grafik. Poznał wtedy malarstwo m.in. Rembrandta, Rubensa oraz obrazy van Dycka.

W swoich najlepszych obrazach korzystał z rubensowskiego języka form, do którego należą dynamiczna kompozycja, monumentalizm, dosłowność przedstawiania szczegółów, bogactwo form ciała ludzkiego. Po epizodach pracy w Berlinie, Pradze i we Wrocławiu w 1660 osiadł na stałe w Lubiążu. Tu założył rodzinę, przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm i otworzył pracownię malarską. Pracował dla cystersów i był głównym malarzem śląskiej kontrreformacji. Największy zbiór obrazów malarza znajduje się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.