Jak plus z minusem

Dlaczego i co dalej?
Zdaniem Adama Hlebowicza z Radia Plus Gdańsk (od którego cała sieć wzięła nazwę), niepowodzenie „Plusa” wynika z błędów personalnych, inwestycyjnych, a także z braku doświadczenia inwestora na rynku mediów. Według niego, nikt nie ma w Polsce takiego potencjału na rynku radiowym jak Kościół. Hlebowicz uważa, że oczekiwania poszczególnych biskupów angażujących swe stacje w „Plusa” były bardzo różne i trudno było tworzyć program odpowiadający wszystkim. Zwrócił też uwagę, że kryzysy w „Plusie” związane są z kolejnymi kryzysami na rynku radiowym w Polsce.

Mecenas Paweł Kuglarz, pełnomocnik Episkopatu ds. Radia Plus twierdzi, że inwestor, z którym Kościół może tworzyć nową sieć, powinien umieć robić radio, powinien dawać zabezpieczenie finansowe nie tylko na minimalnym poziomie, ale też np. na promocję, i gwarantować wpływ Kościoła zarówno na kształt spółki, jak i na nadawany program. Takich gwarancji nie dawała np. RMF FM, z którą prowadzone były rozmowy. Mec. Kuglarz uważa, że nowa sieć za 3–4 lata może być realną alternatywą dla RMF i Zetki. Dalszy plan przewiduje stworzenie silnej, ogólnopolskiej katolickiej stacji radiowej.

Także ks. Sowa uważa, że szansą dla katolickiej radiofonii w Polsce jest stworzenie jednej silnej stacji, obejmującej swym zasięgiem cały kraj. Zdaniem ks. Sowy, kryzysy w Radiu Plus to wynik jego struktury – luźnej federacji, w której każdy robi, co chce. Ks. Sowa ma również wątpliwości, czy Kościół w Polsce jest w stanie nawiązać współpracę z dużym inwestorem świeckim, ponieważ decyzje w Kościele motywowane są nie tylko względami biznesowymi.

Ksiądz Jan Drob, ekonom KEP, nie ma wątpliwości, że jedyną szansą dla katolickiej radiofonii w Polsce jest wspólne działanie, ponieważ małe diecezjalne stacje nie są w stanie ponieść związanych z ich funkcjonowaniem kosztów. Biskup Kazimierz Nycz, który przekazał mediom informację o upoważnieniu Arcybiskupa krakowskiego do szukania nowej jedności diecezjalnych rozgłośni w rozmowach z Radiem ESKA, mówi, że biskupi biorą pod uwagę możliwość stworzenia jednej stacji, jednak obawiają się, że nie będzie ona w stanie zaspokoić potrzeb poszczególnych, bardzo różniących się Kościołów lokalnych.