Nowa twarz staruszka

Już niebawem w okolicach odnowionego zamku i w całym park spacerowicze będą mogli chodzić nowymi alejkami.

Pewnego popołudnia nastolatki Aneta Janoszek z Koszarawy, siostry Gwiazdoń – Patrycja i Weronika z Sopotni Małej, Ola Kołodziej z Pewli Ślemieńskiej przyprowadziły pod wodospad w żywieckim parku Habsburgów swoją nową koleżankę Natalię Bolek z Jaworzna, którą poznały w czasie wakacyjnego obozu we Władysławowie.

– Oaza ciszy w gwarnym mieście, tuż obok rynku. Ładnie tu – uśmiecha się Natalia. A jej koleżanki mówią, że żywiecki park to ich ulubione miejsce spotkań. – Są ławeczki, gdzie można usiąść i spokojnie pogadać. Spotykamy się tu w ciągu całego roku. Prosto z głośnej ulicy wchodzi się do innego świata. Na terenie parku jest też miejsce, gdzie hoduje się konie. Dzieci mogą na nich pojeździć. Jest tam też osiołek, którego wszyscy uwielbiają fotografować. Bardzo lubimy to miejsce.

Pani Hania przyszła tu z dwuletnią Natalką: – Bardzo wiele mam z miasta lubi to miejsce, Przyjeżdżamy tu z wózkami albo przyprowadzamy swoje dzieci. Jest cicho i bezpiecznie, mnóstwo zieleni, drzew, dzięki którym można uczyć się przyrody. A dzieciom frajdę sprawia dokarmianie kaczek i łabędzi – śmieje się mama i dodaje: – Od kilku lat prowadzone są prace na terenie parku – remontuje się też alejki, mostki. Mam nadzieję, ze po zakończeniu będzie się nam tutaj wygodniej poruszało wózkami.

Chluba miasta
Zabytkowy kompleks Habsburgów w Żywcu to prawdziwa chluba miasta. Historia Żywca i Starego Zamku sięga XV wieku. W 1669 r. dobra żywieckie odwiedził sam król Jan Kazimierz. Przez kolejne wieki zamek znajdował się w rękach rodów szlacheckich: Skrzyńskich, Komorowskich, Wielopolskich i Habsburgów. Kompleks – świadek wielu wydarzeń, które zaważyły na przeszłości i wpływają na przyszłość miasta – obejmuje Stary Zamek wraz z oficynami (m.in. Stajnią i Wozownią), Nowy Pałac Habsburgów, oraz park Habsburgów z tzw. Domkiem Chińskim, rosarium, fontanną i wielkim bogactwem różnych gatunków drzew-pomników przyrody.

Jak podkreślają żywieccy historycy, zamek wielokrotnie przebudowywano. Najpierw był budowlą obronną, później wzbogacono go o elementy gotyckie, by ostatecznie przemienić w renesansową rezydencję pałacową. Ostatni remont generalny przeprowadzono około 1850 r. Od tego czasu w kompleksie wykonywano tylko doraźne prace remontowe. Zaistniała poważna groźba całkowitego zniszczenia zabytku.