Stara plebania gościła Onufrego Zagłobę, teraz będzie tu centrum kultury

Kościół w Baranowie, stojący w centrum miejscowości i mający za patrona od początku istnienia św. Jana Chrzciciela, wznoszony był trzy razy.

Najpierw - drewniany - przez Piotra Firleja w 1549 r., później - także drewniany - przez rodzinę Ponętowskich, aż w końcu w obecnym kształcie - już murowany - powstał w latach 1764-1781. Jego budowę sfinansował ks. Tomasz Okuński.

O Baranowie pisał w jednej z części Trylogii Henryk Sienkiewicz, opisując historię, kiedy Onufry Zagłoba przed bitwą pod Gołębiem na dłużej zatrzymał się w Baranowie, na tutejszej plebanii, kosztując znakomitych miodów pitnych, których właścicielem był ówczesny proboszcz. Prawdopodobnie ta wizyta wpłynęła na wynik bitwy.

Starą plebanię wybudowano w ostatniej ćwierci XIX w., najpewniej po 1875 r., na miejscu pierwszej drewnianej z 1744 r., którą podobno odwiedził pan Zagłoba. Jest ona z cegły, otynkowana, parterowa, częściowo podpiwniczona. Teraz przechodzi remont, by już niebawem stać się ośrodkiem kultury i informacji turystycznej.

W grudniu 2020 r. Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał pozwolenie na prowadzenie robót budowlanych i prac konserwatorskich, mających polegać m.in. na: adaptacji poddasza na cele użytkowe, przebudowie wewnętrznych instalacji: elektrycznej, wod.-kan., c.o., wentylacji mechanicznej i klimatyzacji, budowie przyłącza kanalizacji sanitarnej i przyłącza wodociągowego, budowie instalacji elektrycznej zewnętrznej oraz instalacji fotowoltaicznej na poziomie gruntu, utwardzeniu terenu z miejscami parkingowymi i remoncie odcinka muru kościelnego na wysokości budynku plebanii na podstawie projektu budowlanego "Przebudowa i remont zabytkowego budynku dawnej plebanii z przeznaczeniem na ośrodek kultury i informacji turystycznej".

Baranów, oprócz zabytkowego kościoła, historycznej plebanii, a wkrótce centrum turystycznego, oferuje tym, którzy zechcą choć na chwilę zatrzymać się w tych rejonach, także inne atrakcje. To miasteczko otoczone malowniczymi lasami, a wśród okolicznych terenów perełką niewątpliwie jest Pradolina Wieprza. Można tam napotkać siedliska dzikich ptaków: łabędzi, bocianów, derkaczy, czajek i błotniaków.