Jaką twarz ma Barbie?

Może dlatego francuska artystka Jocelyne Grivaud zaprojektowała kolekcję lalek Barbie, wcielających się w postacie ze świata mody i sztuki, które można oglądać na stronie www.barbiemamuse.com. Lalka Barbie jest tam matrycą, do której dodaje się szczegóły przekształcające ją w inne ikony kultury. Z tym, że poziomy kultur mieszają się ze sobą i tworzą miszmasz, charakterystyczny do zobrazowania upodobań naszych czasów.

Raz Barbie zamienia się w postaci z obrazów Vermeera, Ottona Dixa, Mana Raya, Picassa, René Margrite’a, a nawet w Wenus z Milo. Innym razem to Marylin Monroe, przypominająca wizerunek aktorki z kultowej grafiki Warhola, ale też Coco Channel, utrwalona na fotografiach z papierosem w ustach. Te wszystkie realne i wykreowane przez twórców postacie ekspozycji Grivaud niepokoją, a może denerwują powtarzalnymi kształtami Barbie. Coco Chanel-Barbie jest węższa w tali niż prawdziwa Coco zachowana na zdjęciach. Bo Barbie została wymyślona na postać doskonałą, czyli nijaką. Bez żadnych znaków szczególnych.

Dopiero postacie kultury, które udaje, starają się na chwilę oddać jej swoje twarze. Nie wiadomo, czy to tylko artystyczny chwyt marketingowy (teraz lalka może być jedną z najbardziej pożądanych kolekcjonerskich, designerskich błyskotek), czy przemyślana prowokacja. Pytanie o nasze zapatrzenie i przywiązanie do gładkiego ciała Barbie, które stało się nie tylko ulubioną zabawką dziewczynek, ale i symbolem piękna dla wielu dorosłych kobiet. Warto pamiętać, że Barbie została zaprojektowana w 1958 r. przez Ruth Handler i jest jedną z najlepiej sprzedających się lalek na świecie. Jej nazwa jest zdrobnieniem imienia córki projektantki – Barbary Millicent Roberts. Obok niej występują jeszcze Teresa – jej przyjaciółka oraz chłopak – Ken.