W sieci czy w realu?

Facebook, Twitter, Gadu-Gadu, Nasza Klasa... Długo można wymieniać nazwy portali i komunikatorów. A przecież wysyłamy jeszcze mejle i zaglądamy na strony internetowe. – Podobnie jak kiedyś przyszłością Kościoła były drukowane książki, uniwersytety, radio i telewizja, tak dzisiaj jest internet. Każde odkrycie, każda nowa myśl techniczna i jej zastosowanie należy do przyszłości Kościoła. Trzeba z radością przyjąć to nowe medium i dobrze je wykorzystać – mówi bp Andrzej Siemieniewski.

Cyberżycie
Biskup Andrzej zwraca uwagę, że o internecie jako narzędziu duszpasterzowania można mówić na kilku płaszczyznach. – Najpierw jest poziom najbardziej zewnętrzny: sieć jako „słup ogłoszeniowy” – zaznacza. Na tej zasadzie działa większość parafialnych stron internetowych. Funkcja duszpasterska jest tu ograniczona do minimum, ale dzięki aktualnym informacjom można dowiedzieć się więcej o funkcjonowaniu parafii w świecie realnym.

Drugą formą jest czynne uczestnictwo w cyberprzestrzeni. Fora dyskusyjne, portale społecznościowe czy komunikatory łamią granice w relacjach wierny–kapłan. Dla wielu jest to naturalny sposób zadawania pytań i rozmawiania. Osoba świecka bezpośrednio zwraca się do duszpasterza. Taka wymiana pism nie jest znana szerszemu gremium, jednak jak podkreśla bp Andrzej, ostatecznie celem spotkania duchownego z wiernym w sieci jest przeniesienie się do realu – realnego kościoła, kaplicy, konfesjonału, czy salki katechetycznej. Internet jest więc bardzo cenny, ale tylko jako pomoc dla duszpasterstwa tradycyjnego.

Stronę internetową archidiecezji wrocławskiej odwiedza dziennie ok. 1500 osób. To sporo, bo pełni ona funkcje przede wszystkim informacyjne. Można dowiedzieć się o aktualnych wydarzeniach, ale też odnaleźć w danej miejscowości konkretny kościół i ustalić, w jakich godzinach sprawowane są w nim Msze św. W specjalnej zakładce znajdują się linki do stron lokalnych wspólnot parafialnych. Na 301 parafi 99 ma swoje witryny – pisze Janusz Szopka, administrator strony diecezjalnej. Może nie jest to powalająca liczba, ale wystarczająca, by pokazać, że Kościół wrocławski żyje również w świecie wirtualnym.