Człowiek za murem

W swojej książce brytyjski pisarz Dave Thompson, autor biografii m.in. grup Deep Purple, U2, Red Hot Chili Peppers i The Cure - ukazuje życie jednego z najważniejszych muzyków rockowych. Opisuje dzieciństwo Watersa w pogrążonej w wojnie Anglii, dorastanie w powojennej traumie - ojciec muzyka zginął na froncie II wojny światowej - powstanie zespołu i wielka kariera jako lider Pink Floyd a także późniejsze kłótnie między członkami formacji i rozpad zespołu. Całość wieńczy opis solowej kariery basisty.

"Thompson jest wybitnym fachowcem (...) pisze o muzyce rockowej od ponad czterdziestu lat, a że pióro ma lekkie, samych książek zdążył już wydać kilkadziesiąt. Wiedza pozwala mu nie tylko na komentowanie faktów - zestawia je i wpisuje w historię anglojęzycznej kultury ostatniego półwiecza" - napisał we wstępie do książki "Człowiek za murem" dziennikarz muzyczny Piotr Kaczkowski.

Waters (ur. 1943) był jednym z członków-założycieli zespołu Pink Floyd, w którym występował do 1985 roku jako basista i wokalista. Był także jednym z głównych kompozytorów i tekściarzy formacji. Wychowany został w lewicowym, wolnomyślicielskim domu - ojciec, choć był zdeklarowanym pacyfistą i komunistą, matka była lewicującą nauczycielką.

W szkole poznał przyszłego gitarzystę Pink Floyd, Syda Barretta. Innych "Floydów" - Nicka Masona, Ricka Wrighta - poznał na studiach architektonicznych w Londynie. W 1965 roku założyli zespół Pink Floyd, a dwa lata później formacja zadebiutowała albumem "The Piper at the Gates of Dawn", utrzymanym w stylistyce psychodelicznego rocka.

W 1967 r. stan zdrowia psychicznego Barretta, który wyrósł na lidera grupy, znacznie się pogorszył, uniemożliwiając gitarzyście dalszą pracę. W jego miejsce przyjęto Davida Gilmoura. Wówczas, w związku z odejściem z zespołu Barretta, wieszczono grupie rychły koniec kariery.

W 1973 r. do sklepów trafił album "Dark Side of the Moon", który do dziś sprzedał się w ponad 45 milionach egzemplarzy na całym świecie. Dziewięć kompozycji Watersa porusza kwestie chciwości, pieniędzy, wojny, przemijania i szaleństwa. Dwa lata później zespół wydał kolejny album "Wish You Were Here", poświęcony w znacznej mierze Barrettowi. Płyta okazała się wielkim sukcesem, nagrywana była jednak w atmosferze konfliktów między muzykami. Był to ostatni album Pink Floyd, w pracach nad którym w równym stopniu uczestniczyli wszyscy członkowie zespołu. Przy pracach nad "The Wall" prym wiódł Waters, niemal nie dopuszczając innych do projektu.

Basista pozostał w Pink Floyd do 1983 r.; odszedł po ukazaniu się albumu "The Final Cut". Następnie rozpoczął karierę solową, debiutując dobrze przyjętym albumem "The Pros and Cons of Hitch-Hiking" (1984), którego koncept wyrastał z pracy nad "The Wall". Również tu tematem były dysfunkcyjne związki: zalety i wady związków monogamicznych i wierności.

Krytyka doceniła także kolejny album Watersa, "Radio K.A.O.S." (1987). W 1992 r. ukazała się najlepiej oceniana praca byłego lidera Pink Floyd, "Amused to Death". Większość lat 90. spędził przygotowując swoją operę o rewolucji francuskiej, pod tytułem "Ca Ira".

Ci Bi Ca Ira (An Opera by Roger Waters) - To Take Your Hat Off

Z kolegami z Pink Floyd Waters wystąpił jeszcze tylko jeden raz - w 2005 r. w Londynie, podczas koncertu charytatywnego Live8, organizowanego przez Boba Geldofa, odtwórcę roli Pinka w filmie w reżyserii Alana Parkera z 1979 r. Jednorazowo reaktywowany zespół zagrał publiczności utwory "Breathe", "Money", "Wish You Were Here" oraz "Comfortably Numb".

W 2013 r. Waters wystąpił na warszawskim Stadionie Narodowym, wykonując w całości muzyczne, antywojenne widowisko Pink Floyd, "The Wall". Wcześniej koncertował w stolicy w 2002 r. a także w Łodzi w 2011 r.; światowa premiera opery "Ca Ira" odbyła się w Poznaniu w 2006 r.

Książka "Roger Waters. Człowiek za murem" ukazała się nakładem wydawnictwa Rebis.