Miejsce, do którego wrócę

O wrażenia z pobytu w nowej siedzibie Muzeum Śląskiego zapytaliśmy kilku gości specjalnych.

Abp Wiktor Skworc, metropolita katowicki: - Z prezentowanej tutaj ekspozycji wynika wielokulturowość Górnego Śląska, otwartość i dialog w relacjach społecznych. Ta wielowątkowość ukazuje bogactwo duchowe regionu. Archidiecezja katowicka przekazała w depozyt Muzeum Śląskiemu część zbiorów górnośląskiej sztuki gotyckiej i nowożytnej Muzeum Archidiecezjalnego. W ten sposób powtórzyliśmy gest, który wykonała diecezja katowicka w 1939 roku, kiedy przekazała do Muzeum Śląskiego eksponaty sztuki gotyckiej. Muzeum zostało zburzone w czasie okupacji, a eksponaty znalazły się w muzeum w Bytomiu. Diecezja katowicka odzyskała je z powrotem dopiero w 1980 roku. Kolekcja zostanie zaprezentowana w ramach Galerii Śląskiej Sztuki Sakralnej, a na otwarcie zapraszamy jesienią.

Małgorzata Omilanowska, minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego: - Odczuwam dumę i radość z odrobiną żalu, że tak późno udało nam się zadośćuczynić Ślązakom za muzeum utracone w czasie drugiej wojny światowej. Teraz najważniejsze jest, że dzięki wysiłkowi władz miasta, regionu, ministerstwa kultury i funduszy europejskich w końcu się to udało. Mam nadzieję, że to miejsce będzie żywą instytucją kultury, udowadniającą wagę i znaczenie zjawisk kultury dla rozumienia swojej tożsamości. Wierzę, że w tym miejscu zwiedzający dokonają redefinicji Śląska, swoich wyobrażeń o regionie i jego mieszkańcach. Proces budowania Muzeum Śląskiego jeszcze się nie skończył. Zaangażowaliśmy się w proces rewitalizacji następnych budynków pokopalnianych, aby włączyć je także w obieg funkcjonalny tej instytucji kultury.

Jan Olbrycht, poseł do Parlamentu Europejskiego: - To jest muzeum, które daje wiele możliwości. Jestem przekonany, że tu nie tylko będzie się eksponowało, ale w tej przestrzeni będzie się wiele działo. To jest miejsce, do którego muszę jeszcze wrócić. To muzeum pokazuje rzeczy ważne dla Śląska, nie tylko dla jego historii. Jak rolę powinno spełniać Muzeum Śląskie we współczesnym świecie? To zależy dla kogo. Dla Ślązaka jest to kwestia zrozumienia własnej tożsamości, co jest dzisiaj bardzo pilne. Ktoś, kto przybędzie tu spoza Śląska będzie chciał w tym miejscu zrozumieć, na czym polega specyfika tego regionu, jego bogactwo, mentalność. Myślę, że wielu się zdziwi, kiedy przekroczy próg i nie zobaczy jedynie narzędzi górniczych, ale będzie mieć do czynienia ze sztuką i kulturą najwyższych lotów.

Tomasz Konior, architekt i urbanista: - Mamy tu do czynienia z przestrzenią absolutnie wyjątkową, z tajemniczym ogrodem na zewnątrz, który jest zaproszeniem do tego, co znajduje się pod ziemią. To metafora, związana z kopalnią sztuki, która stała się bogatą w skojarzenia i możliwości architekturą. Ta przestrzeń otwiera nieograniczone możliwości tworzenia tutaj wszelakich wystaw, spotkań, sytuacji artystycznych, performance. Zależy mi na tym, by to miejsce żyło. To otwarty rozdział, który będzie się zapełniał treścią.

  Aleksandra Pietryga /Foto Gość - To miejsce nieograniczonych możliwości - mówią goście Muzeum Śląskiego