Handel ludźmi w RPA Ikona i burdel, czyli po prostu Hillbrow

Zachęcony „sukcesem” zmieniam lokal. Tym razem jesteśmy w ekskluzywnym klubie, pełnym dziewczyn z Azji, Europy i Afryki. Tu jednak klapa. Każda na dźwięk słowa: „handel ludźmi” milknie. Nikt nie chce rozmawiać. W powietrzu czuć strach. Prawdziwą zdobyczą tej nocy jest jednak ów właściciel od ikony. Chce mi pokazać prawdziwe miasto – już bez policji, bez podejrzliwości. Stosy papierów zostawiam w bagażniku. Już nie będą potrzebne.

Jest słoneczne popołudnie. Siedzimy w jednym z barów. Rozmawiam z młodą dziewczyną. Opowiada mi o tym jak była sprzedana. Lekkim tonem, bez zbędnej dramaturgii opisuje to, co jej zrobiono. Straszne i fascynujące! Nigdy nie potrafię zrozumieć, jak ci ludzie tak potrafią. Opowiadać jak o jakieś lekkiej przygodzie. Ot, sprzedali mnie, ot trzymali przez miesiąc w piwnicy, bili, gwałcili i narkotyzowali. Wow! W barze ktoś opowiada o tym jak mafia trzyma nieletnie dziewczyny. Pokazują na jeden z wieżowców – Jak chcesz – mówią – zobaczyć prawdziwy handel ludźmi, to idź tam. Udawaj klienta, który chce kupić dziewczynę, a wtedy zorganizują dla ciebie aukcję. Mój przewodnik jednak nie chce. W Hillbrow są miejsca, których nawet miejscowi się boją.

Golonka w garażu
Kolejnym przystankiem naszej podróży jest... garaż. Przynajmniej tak wygląda z zewnątrz. Muszę mieć głupi wyraz twarzy, bo mój przewodnik od ikony wybucha śmiechem. Mówi, że czasami to co najlepsze, jest niewidoczne dla oczu. I rzeczywiście. To co z zewnątrz wygląda jak obskurny garaż, albo najwyżej zakład samochodowy, jest tak naprawdę ekskluzywnym domem publicznym. Dla wybranych, białych, i to tylko tych z Europy. Rodowitych Afrykanerów się nie wpuszcza. Zresztą skądby wiedzieli że taki istnieje – najwyżej próbowaliby naprawić tam samochód. Tymczasem przechodzimy przez coś co jest brudne, zaniedbane, schodkami na górę by tam znaleźć się w ekskluzywnej restauracji. Sheraton by się takiej nie powstydził! Jako że właściciel jest Niemcem, pozycje w karcie dań są w porządku. Niemieckim! Zamawiam golonkę, kolega bierze żeberka i kapustę.Na tej szerokości geograficznej arcydzieło!

Niestety mam przykazane o nic się nie pytać, żadnych wywiadów, w zasadzie najlepiej jakbym się wogóle nie odzywał. Nie mogę się dowiedzieć zbyt wiele. Dopiero kiedy wyjeżdrzamy z „garażu”, jest mi objaśniona natura lokalu. „Garaż” jest ekskluzywnym domem publicznym prowadzonym dla najbogatszych mieszkańców RPA. Z zasady wpuszcza się tam tylko osoby „pewne”. I tylko Europejczyków.